Όταν αποφάσισα να γίνω μαμά, ήταν η στιγμή που έπρεπε να αποφασίσω και πώς θα το κάνω. Εάν θα αφήσω τη δουλειά μου για να μείνω σπίτι μέχρι να μεγαλώσει αρκετά το παιδί ή θα συνεχίσω να εργάζομαι με ό,τι περιλαμβάνει αυτό – λιγότερος χρόνος για όλα.
Η δική μου απόφαση δεν χρειάστηκε και πάρα πολύ σκέψη. Η δουλειά μου δεν ήταν προτεραιότητα σε εκείνη τη φάση, ενώ δεν ήθελα με τίποτα να χάσω ούτε στιγμή από τα πρώτα χρόνια με το μικρό μου. Στο μυαλό μου, μάλιστα, από τη στιγμή που δεν είχα δουλειά, ο χρόνος μου θα ήταν άπλετος και θα τον διέθετα όπως ήθελα, στο παιδί μου, στον άντρα μου, αλλά και σε μένα.
Αμ δε!
Ένα βρέφος που θηλάζει δεν σου αφήνει και πολύ χρόνο για οτιδήποτε. Ούτε και ένα μωρό που αρχίζει τις στερεές τροφές. Ούτε όμως και ένα 2χρονο που τρέχει από ντουλάπι σε ντουλάπι μέσα σε όλο στο σπίτι. Με λίγα λόγια, ο χρόνος και η άνεση που ονειρευόμουν δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα που πλέον βίωνα. Όταν, μάλιστα, ήρθε και το δεύτερο παιδάκι μας, εκεί είναι που κατάλαβα τι σημαίνει μαμά στο σπίτι.
Γιατί πιο πριν δεν το είχα εμπεδώσει. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί γκρίνιαζαν οι φίλες ή οι ξαδέρφες μου και συχνά συντασσόμουν με όσους λένε ότι τα «οικιακά» δεν είναι επάγγελμα και αν είναι, τότε σημαίνει να κάθεσαι τη μισή μέρα και να βλεπεις σαπουνόπερες.
Ε, λοιπόν, δεν έχω προλάβει να δω ούτε λεπτό τηλεόρασης από τότε που έγινα μαμά, παρά μόνο σε ώρες που, αν την ανοίξω, μου φέρνει ύπνο σε δευτερόλεπτα. Και όχι μόνο δεν κάθομαι αραχτή τη μισή μέρα, αλλά και 36 ώρες να είχε η μέρα, πάλι δεν θα μου έφταναν για να ξεκουραστώ.
Το επάγγελμά μου είναι «οικιακά» και αν έχετε καμιά αμφιβολία για το πόσο δουλεύω κάθε μέρα, κοπιάστε να δείτε. Αυτό λέω πλέον σε όσους εξυπνάκηδες μου λένε ότι είναι πιο εύκολο να είμαι μαμά επειδή δεν εργάζομαι.
Γιατί δεν καταλαβαίνουν ότι αν εργαζόμουν, οι απαιτήσεις από μένα δεν θα ήταν οι ίδιες. Τώρα πρέπει να φροντίσω για το κάθε τι μέσα στο σπίτι, αλλά και εκτός σπιτιού. Να φροντίσω τι θα φάνε τα παιδιά και ο άντρας μου πρωί-μεσημέρι-βράδυ, να έχουν καθαρά ρούχα κάθε μέρα, να είναι το σπίτι καθαρό όταν επιστρέφουν, να πάω τα παιδιά σχολείο, φροντιστήρια, εξωσχολικές δραστηριότητες και δε συμμαζεύεται… χώρια τις μικροδουλειές που προκύπτουν συνεχώς.
Είναι μια δουλειά που διαρκεί όσο είσαι ξύπνια και δεν τελειώνει ποτέ.
Βεβαίως, το πόσο σχολαστικά θα την κάνεις είναι επιλογή σου. Καμιά μη-εργαζόμενη μαμά όμως δεν «κάθεται» γιατί τα περισσότερα από αυτά που έχουμε να κάνουμε, απλά δεν πρόκειται να γίνουν από μόνα τους.
