Ως αθλήτρια μέτρησα 47 σπασμένα κόκκαλα αλλά η μητρότητα με δυσκόλεψε πιο πολύ

Ως αθλήτρια μέτρησα 47 σπασμένα κόκκαλα αλλά η μητρότητα με δυσκόλεψε πιο πολύ

Η 39χρονη Chemmy Alcott έφαγε τα νιάτα της στις χειμερινές Ολυμπιάδες εκπροσωπώντας την ομάδα σκι της Μεγάλης Βρετανίας. Στα 17 χρόνια καριέρας της στο απαιτητικό αυτό σπορ έφτασε να μετρήσει 47 σπασμένα κόκκαλα σε όλο της το σώμα. Παραδέχεται, όμως, πως η μητρότητα είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έκανε ποτέ.

«Η μητρότητα είναι 100% πιο δύσκολη από οποιαδήποτε πρόκληση συνάντησα στην καριέρα μου ως σκιέρ», λέει η μαμά δύο αγοριών, «ως αθλήτρια είχα μόνο τον εαυτό μου να σκεφτώ και να φροντίσω. Ως μαμά, σκέφτεσαι πρώτα τους άλλους, την υγεία και την ευτυχία τους. Και σχεδόν ποτέ τον εαυτό σου».

Μάλιστα, ήταν ένας βαρύς τραυματισμός που οδήγησε την Chemmy να τερματίσει την καριέρα της και να αφοσιωθεί στη δημιουργία της οικογένειάς της με τον συναθλητή της Dougie Crawford. Σήμερα, έχουν δύο υπέροχα παιδιά, τον 5χρονο Lochlan και τον 3χρονο Cooper.

«Το να χτίζεις μια οικογένεια είναι εντελώς διαφορετικό απ’ το να χτίζεις μια καριέρα», λέει η Chemmy, «Στο διάστημα που χρειάστηκε για να καταφέρω να μείνω έγκυος, έμαθα πράγματα για το σώμα μου δεν φανταζόμουν ποτέ. Ως αθλήτρια είχα τον πλήρη έλεγχο των πάντων και η σκληρή δουλειά έφερνε το αποτέλεσμα που ήθελα. Για να μείνω έγκυος δεν αρκούσε να το θέλω πολύ και να προσπαθώ σκληρά γι’ αυτό».

Όταν τελικά έμεινε έγκυος, η Chemmy συνέχισε να γυμνάζεται, κάτι που την έκανε στόχο των «τέλειων» μαμάδων του διαδικτύου που θεώρησαν αυτό που κάνει εγωιστικό. Την ίδια στιγμή, βρέθηκε να αμφισβητεί και η ίδια τον εαυτό της, όταν αποφάσισε να συνεχίσει να εργάζεται μετά τις γέννες. «Νιώθω συχνά ενοχές», λέει, «αλλά έπρεπε να διατηρήσω ζωντανό ένα μέρος του ποια είμαι για να το γνωρίζουν και τα παιδιά μου. Δεν μπορούσα να είμαι αποκλειστικά μαμά».

Μια άλλη δύσκολη στιγμή της μητρότητας ήταν όταν, όντας νέα μαμά με το μωρό της στην αγκαλιά, ένιωθε συχνά τη ανάγκη να βρεθεί και η ίδια στην αγκαλιά της συγχωρεμένης της μαμάς της. «Ήταν ένας δεσμός που ξύπνησε ξαφνικά μέσα μου», θυμάται, «επειδή πλέον ήμουν στη θέση της και δεν ήταν εδώ να με δει. Φρόντιζα τα παιδιά μου και σκεφτόμουν ότι δεν υπάρχει κάποιος άλλος που θα ήθελα να μπορώ να του τηλεφωνήσω. Η απώλειά της με πεισμώνει να κάνω όσα περισσότερα μπορώ για μένα και τα παιδιά μου γιατί έφυγε πολύ νωρίς, μόλις στα 59 της».

Πηγή: thesun.co.uk

v