«Όταν κοιτάζω τους μαθητές μου δεν μπορώ να καταλάβω ποιος μπουσούλησε πρώτος, περπάτησε νωρίτερα ή μίλησε με προτάσεις μέχρι τους 15 μήνες. Δεν ξέρω ποιον θήλαζε ή τάιζε με μπιπερό η μαμά του.
Ξέρετε, όμως, τι μπορώ να καταλάβω με σιγουριά όταν κοιτάζω αυτές τις φατσούλες;
Ποιες οικογένειες εκτιμούν την καλοσύνη και τους τρόπους στο σπίτι τους.
Πότε ένα παιδί νιώθει αγάπη και ασφάλεια στο σπίτι και στο σχολείο (αν και δυστυχώς, τα μαθητικά χρόνια δεν είναι τα καλύτερα για όλους).
Μπορώ να καταλάβω πώς μιλάτε στα παιδιά σας από το πώς εκείνα μιλούν στους άλλους.
Όταν κοιτάζω τους μικρούς μου φίλους, δεν βλέπω τα ορόσημα και τις επιτυχίες τους, αλλά το ποιοι είναι πραγματικά: την καρδιά τους, τις πράξεις τους, την εσωτερική τους φωνή, τους αγώνες και τους θριάμβους τους, και βλέπω εσάς, τους γονείς, και όλη την αγάπη που δίνετε στα μικρά σας.»
Πηγή: mother.ly
