Γι' αυτό και οι μαμάδες πρέπει πού και πού να περνούν χρόνο με τον εαυτό τους και τους φίλους τους, να ξεκουράζονται, να γεμίζουν τις μπαταρίες τους και να επιστρέφουν στη γλυκιά αλλά και δύσκολη καθημερινότητά τους πιο χαρούμενες και ισορροπημένες.
Πώς το κάνουν αυτό; Όπως ακριβώς μας περιγράφει αυτή η μαμά 3 μικρών παιδιών που επιλέγει να κάνει διακοπές και μόνη της:
«"Μην μου πεις ότι κατέβασες τα παιδιά εκεί!"
"Έφαγαν και τα παιδιά σαλιγκάρια;"
"Τα παιδιά δεν θα μας τα δείξεις σε φωτογραφία;"
"Τα παιδιά πού είναι;"
Πολλές φορές οι άνθρωποι προσπαθούμε με πλάγιο τρόπο να εκφράσουμε αυτό που θέλουμε, ενώ θα μπορούσαμε να το πούμε απευθείας, χωρίς πολλά πολλά.
"Ολίβια, μόνη σου πήγες στην Κρήτη ή ήρθαν και τα παιδιά;"
Απλά τα πράγματα. Όλα τα υπόλοιπα περιπλέκουν τα πράγματα και έχουν μια δόση κουτσομπολιού, μια διάθεση επικριτική, έναν τόνο δυσάρεστο. Σαν να ρίχνεις άδεια για να πιάσεις γεμάτα, αλλά τελικά δεν καταφέρνεις και πολλά.
Στην Κρήτη πήγα μόνη μου. Χωρίς παιδιά δηλαδή. Το είχα ανάγκη αυτό το ταξιδάκι και απόλαυσα κάθε μία από τις 7 μέρες που πέρασα σε Χανιά και Ρέθυμνο. Θα είχα περάσει καλά και αν είχαν έρθει τα παιδιά μαζί μου, όμως τόσο απογειωτικά καλά ΔΕΝ θα είχα περάσει.
Κάποτε, όταν είχα μόνο την Αθηνά, είχα γαντζωθεί πάνω της για να πνίξω τα υπόλοιπα κομμάτια της ζωής μου που δεν με γέμιζαν και φώναζα πως δεν πρόκειται να κάνω ποτέ κάτι χωρίς το παιδί μου. Πως το παιδί μου με έχει ανάγκη, πως πρέπει να ζούμε πια σαν ένα, πως αν λείψω έστω λίγες μέρες θα νιώσει εγκατάλειψη.
Σήμερα ξέρω πως αυτό που χρειάζονται πάνω απ' όλα τα παιδιά είναι οι άνθρωποι που τα μεγαλώνουν να είναι ευτυχισμένοι, ισορροπημένοι και ψυχικά υγιείς. Κάποιοι, πολύ λίγοι άνθρωποι, βρίσκουν όλα αυτά με το να είναι με τα παιδιά τους 24 ώρες το 24ωρο. Μοιάζουν ευτυχισμένοι και ήρεμοι, λες και έχουν καταπιεί ένα κουτάκι ηρεμιστικά, ακόμα και αν έχουν δέκα παιδιά να προσέχουν κάθε μέρα. Οι υπόλοιποι, οι περισσότεροι, έχουμε ανάγκη και από ένα διάλειμμα. Από ένα καφέ με την κολλητή. Ένα μανικιούρ χωρίς να ακούμε "Μαμά, τελειώνεις; Μαμά, τελειώνεις; Μαμά, τελειώνεις;" Λίγες μέρες σε ένα νησί. Μία νύχτα με τον αγαπημένο μας χωρίς καμία έγνοια. Δεν είναι ντροπή να νιώθεις ευτυχία ΚΑΙ μακριά από τα παιδιά σου. Είναι λογικό, είναι φυσιολογικό.
Η χρονιά που άφησα πίσω μου ήταν δύσκολη. Παλούκι που λένε. Οι διακοπές μου ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητες. Ευχαριστώ τους γονεις μου που ανέλαβαν να προσέξουν τα τρία μου λουλούδια για να μπορέσω να απολαύσω τους χοχλιούς μου, να κατέβω σαν το κατσίκι στα Σεϊτάν Λιμάνια, να βουτήξω στα ομορφότερα νερα της ζωής μου, να φιλοσοφήσω τη ζωή με φίλους παλιούς και νέους. Είμαι απίστευτα τυχερή που έχω την πολυτέλεια να έχω τέτοιους γονείς. Δεν βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά, γιατί αυτές είναι οι αληθινές πολυτέλειες της ζωής. Δεν είναι καθόλου αυτονόητες.
Μετά από μια βδομάδα γύρισα και είδα την κόρη μου να έχει ψηλώσει απίστευτα πολύ. Ο μεσαίος μου γιος είχε φτιάξει ένα τεράστιο Lego ολομόναχος. Ο μικρός μου με γέμισε φιλιά και μου έκανε γλύκες άνευ προηγουμένου. Στη μισή μέρα ήμουν ήδη πτώμα, ευχόμουν να βρω ένα μαγικό κουμπί να με ξαναγυρίσει στο αγαπημένο μου ταβερνάκι να πίνω ρακόμελα με τους φίλους μου. Το βράδυ όμως λίγο πριν πέσω για ύπνο, ήρθαν στην αγκαλιά μου. Μου ζήτησαν να τους πω για την Κρήτη και να υποσχεθώ πως του χρόνου θα πάμε όλοι μαζί παρέα και εγώ τους το υποσχέθηκα και το εννοούσα. Του χρόνου όλοι μαζί! Αρκεί να είμαστε γεροί!
Η ζωή μας είναι ένας συνδυασμός δυσκολίας και ομορφιάς. Για κανέναν δεν είναι μόνο όμορφη. Για πολλούς όμως είναι μόνο δύσκολη -οι ελάχιστες σταγόνες ομορφιάς πνίγονται στα απερίγραπτα ζόρια. Για πολλούς όμως, ανάμεσα και στους οποίους είστε και εσείς που με διαβάζετε - γιατί και μόνο που έχετε μια συσκευή και μια πρόσβαση στο internet για να με διαβάσετε, είστε στους προνομιούχους του πλανήτη - παίζει σε αναλογίες που οι ίδιοι μπορείτε να ανεβοκατεβάσετε. Δεν έχει να κάνει μόνο με τα χρήματα ή με τα υλικά αγαθά. Έχει να κάνει με άλλα, πολύ πιο σπουδαία πράγματα. Φέτος μπορεί εγώ να πήγα στην Κρήτη και εσάς να σας μοιάζει όνειρο απατηλό, όμως ίσως έχετε κάτι που δεν έχω εγώ και που με χαρά θα το αντάλλασα με την Κρήτη μου.
Να είσαι ευγνώμων για τα καλά που έχεις. Να τα παίρνεις και να τα κάνεις καύσιμο που θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις παρακάτω στη ζωή. Και να φροντίζεις τον εαυτό σου. Γιατί μόνο αν τον φροντίσεις, θα μπορείς να φροντίσεις αποτελεσματικά και όσους αγαπάς».
