Μου λένε, για παράδειγμα, ότι εκείνες έχασαν το δικό τους μωρό όταν ήταν ΜΟΝΟ στην 6η ή την 8η εβδομάδα κύησης, συμπληρώνοντας πως η δική τους απώλεια δεν συγκρίνεται με τη δική μου.
Αντίστοιχα, όταν άκουσα ότι μια μαμά έχασε το δικό της μωρό στην 40η εβδομάδα, ένιωσα πως η δική μου απώλεια είναι υποδεέστερη από τη δική της. Αυτός ο συλλογισμός, όμως, είναι λανθασμένος.
Καμία εγκυμοσύνη και καμία ζωή δεν είναι πιο σημαντική από κάποια άλλη. Είναι λάθος να γίνεται σύγκριση της κάθε αποβολής με βάση τη διάρκεια κύησης. Η απώλεια ενός εμβρύου, είτε είναι ακόμα μικρό σαν φασολάκι είτε έχει σχηματιστεί σε μεγάλο βαθμό, πονάει εξίσου.
Η αγάπη για το μωρό που μεγαλώνει μέσα σου δεν μετριέται από το πόσο ημερών, εβδομάδων ή μηνών είσαι. Είναι ήδη εκεί, νιώθεις την καρδούλα του να χτυπάει και θες να κάνεις τα πάντα για να το προστατέψεις, να το φροντίσεις και να το δεις να γεννιέται.
Από τη στιγμή που βλέπεις τις δύο ροζ γραμμές, είσαι ήδη μητέρα και η αγάπη σου για το παιδί σου φουσκώνει τα στήθη σου. Κι όταν κάτι πάει στραβά, ο πόνος είναι αβάσταχτος. Είτε είσαι λίγων ημερών είτε πολλών εβδομάδων.
Μετάφραση από Love What Matters
