Πώς να μην μεγαλώσεις παιδιά που δεν θα θέλουν να σου λένε ούτε «Καλημέρα»

Πώς να μην μεγαλώσεις παιδιά που δεν θα θέλουν να σου λένε ούτε «Καλημέρα»

Έχεις σκεφτεί ποτέ τη στιγμή που το παιδί σου θα είναι ενήλικας; Θα σηκώσει το τηλέφωνο να σε πάρει, έτσι απλά, να σου πει «Καλημέρα, μαμά» ή «Τι κάνεις, μπαμπά;». Ή μήπως θα βρει δικαιολογίες για να αποφεύγει ακόμα και μια τυπική συνομιλία μαζί σου;

Ως γονείς, δεν μεγαλώνουμε παιδιά μόνο για το σήμερα, αλλά και για το αύριο. Και αν υπάρχει κάτι που όλοι φοβόμαστε, είναι να γίνουμε ξένοι με τα παιδιά μας όταν δεν θα μας έχουν πια ανάγκη. Αλλά πώς μπορούμε να το αποφύγουμε αυτό;

1. Άκου περισσότερο, μίλα λιγότερο

Πόσες φορές σου έχει πει το παιδί σου κάτι και πριν προλάβει να ολοκληρώσει, το έχεις ήδη διακόψει με συμβουλές, διορθώσεις ή ένα βιαστικό «Α, εγώ στην ηλικία σου…»; Αν θέλουμε να έχουμε παιδιά που θα έρχονται σε εμάς όταν μεγαλώσουν, πρέπει να είμαστε οι άνθρωποι στους οποίους νιώθουν ότι μπορούν να μιλήσουν χωρίς φόβο και χωρίς να νιώθουν πως θα κριθούν.

Άκουσέ το. Πραγματικά. Με όλες τις λέξεις, με τις παύσεις, με τα «δεν ξέρω» του. Και μην σπεύδεις να το διορθώσεις κάθε φορά.

2. Δείξε σεβασμό – ακόμα και όταν διαφωνείς

Τα παιδιά δεν είναι προεκτάσεις μας. Είναι άνθρωποι με δικές τους απόψεις, που, ναι, μπορεί να διαφέρουν από τις δικές μας. Μην τα απαξιώνεις, μην γελάς ειρωνικά όταν μιλάνε, μην μειώνεις τα συναισθήματά τους. Ο σεβασμός που τους δείχνεις όταν είναι μικρά θα γίνει η βάση για τη σχέση που θα έχετε όταν μεγαλώσουν.

3. Μην το πληγώνεις για να του «δώσεις μάθημα»

«Έλα τώρα, υπερβάλλεις!»
«Μη γίνεσαι χαζός!»
«Είσαι πολύ ευαίσθητος, δεν αντέχεις τίποτα!»

Λόγια που μπορεί να λέμε βιαστικά, αλλά αφήνουν πληγές.Τα παιδιά θυμούνται πώς τα κάναμε να νιώσουν. Αν κάθε συζήτηση καταλήγει στο να αισθάνονται ανόητα, υπερβολικά ή ανάξια, αργά ή γρήγορα, θα σταματήσουν να μας μιλούν. Και όταν μεγαλώσουν, το να μας πουν ακόμα και μια απλή «Καλημέρα» θα είναι μια τυπικότητα και όχι μια αληθινή επιθυμία.

4. Ζήτα συγγνώμη – δείξε πως κι εσύ κάνεις λάθη

Δεν είναι εύκολο να πεις «Συγγνώμη, έκανα λάθος». Πόσες φορές όμως περιμένουμε από τα παιδιά μας να ζητήσουν συγγνώμη, ενώ εμείς οι ίδιοι σπάνια το κάνουμε;

Όταν θυμώνεις και ξεσπάς άδικα, όταν δεν έχεις χρόνο και τα απομακρύνεις, όταν δεν ακούς πραγματικά τι σου λένε – ζήτα συγγνώμη. Δείξε ότι κι εσύ μαθαίνεις. Αυτό διδάσκει κάτι πολύ σημαντικό: ότι η σχέση σας βασίζεται στην αγάπη και όχι στον εγωισμό.

5. Αγάπα τα χωρίς όρους – και δείξε το

Όχι μόνο όταν φέρνουν καλούς βαθμούς.
Όχι μόνο όταν συμπεριφέρονται «σωστά».
Όχι μόνο όταν κάνουν αυτό που σου αρέσει.

Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν πως η αγάπη σου είναι εκεί, σταθερή και δεδομένη. Όχι σαν ανταμοιβή, αλλά σαν κάτι που δεν χρειάζεται να κερδηθεί. Αν νιώθουν πως η αποδοχή σου έχει όρους, θα μεγαλώσουν προσπαθώντας να σε ευχαριστήσουν και τελικά, κάποια στιγμή, μπορεί απλά να κουραστούν και να φύγουν μακριά.

Κλείνοντας…

Η σχέση γονέα-παιδιού δεν είναι δεδομένη. Δεν αρκεί που τους αλλάξαμε πάνες, που ξενυχτήσαμε δίπλα τους ή που τους πήγαμε σε αμέτρητες δραστηριότητες. Χρειάζεται κάτι βαθύτερο: να γίνουμε ο άνθρωπος στον οποίο θα θέλουν να πουν «Καλημέρα» – επειδή το νιώθουν, όχι επειδή πρέπει.

Και αυτό ξεκινάει από σήμερα.

v