Γιατί η μητρότητα δεν είναι απλώς μια "φάση", ούτε ένα διάλειμμα από την καριέρα. Είναι η πιο απαιτητική, η πιο εξουθενωτική, αλλά και η πιο γεμάτη δουλειά που θα μπορούσε ποτέ να κάνει ένας άνθρωπος.
Ξυπνάς πριν από όλους. Κοιμάσαι μετά από όλους
Η μέρα ξεκινά με ένα άγγιγμα, μια παιδική φωνούλα που ψιθυρίζει (ή φωνάζει!) «μαμά» και τελειώνει αφού έχουν όλα τακτοποιηθεί: φαγητά, ρούχα, συναισθήματα, αγκαλιές. Δεν υπάρχει ρολόι, δεν υπάρχει «ώρα να σχολάσω». Γιατί αυτή η δουλειά δεν έχει βάρδιες. Είναι συνεχής, σιωπηλή, γεμάτη παρουσία.
Δεν έχεις γραφείο, αλλά το σαλόνι σου είναι το στρατηγείο σου
Εκεί λύνονται καβγάδες, γίνονται μαθήματα, ζωγραφίζονται όνειρα, φτιάχνονται φαγητά με μπόλικη φαντασία και ακόμη περισσότερη αγάπη. Δεν έχεις τίτλο, μα είσαι παιδίατρος, δασκάλα, ψυχολόγος, σεφ, καθαρίστρια, διαμεσολαβήτρια και... σούπερ ηρωίδα. Όλα σε ένα.
Κανείς δεν σου λέει «μπράβο», κι όμως συνεχίζεις
Δεν υπάρχει έπαινος, δεν υπάρχουν bonus ή αυξήσεις. Υπάρχουν μόνο κάτι μικρά μάτια που σε κοιτάζουν με εμπιστοσύνη, ένα χεράκι που σε κρατάει σφιχτά, ένα «μαμά, σ’ αγαπώ» που σε κάνει να ξεχνάς όλη την κούραση της ημέρας.
Και δεν είναι λίγες οι φορές που αισθάνεσαι ότι δεν κάνεις αρκετά. Που σε κατακλύζει η ενοχή, η σύγκριση, η εσωτερική φωνή που ψιθυρίζει: «Κι αν δεν τα κάνεις όλα καλά;»
Όμως κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Κάθε μέρα. Χωρίς ρεπό, χωρίς εγγυήσεις. Γιατί αγαπάς. Και η αγάπη, όταν είναι μητρική, είναι από μόνη της… υπερδύναμη!
Η κοινωνία ακόμα δεν το αναγνωρίζει. Μα εσύ το ξέρεις: έχεις αξία
Σε μια εποχή που μετράμε την επιτυχία με πτυχία, μισθούς και τίτλους, η επιλογή να αφιερωθείς στο σπίτι και στην ανατροφή των παιδιών συχνά υποτιμάται. Σαν να «έμεινες πίσω», σαν να μην «εκμεταλλεύτηκες» τις ευκαιρίες σου.
Κι όμως. Η ανατροφή ενός παιδιού είναι επένδυση. Είναι δημιουργία. Είναι οικοδόμηση της κοινωνίας από τις ρίζες της. Είναι ένα αόρατο έργο με τεράστιο αντίκτυπο. Και χρειάζεται κόπο, μυαλό, δύναμη και – κυρίως – ψυχή.
Δεν είμαι «απλώς» μαμά. Είμαι μαμά. Και αυτό μου φτάνει
Κάθε φορά που απαντάω «είμαι μαμά πλήρους απασχόλησης», δεν αισθάνομαι ούτε μισή ούτε «λιγότερη» γυναίκα. Νιώθω πλήρης. Γιατί κάνω κάτι που έχει νόημα, που χτίζει χαρακτήρες, που γεμίζει αγκαλιές και διαμορφώνει καρδιές.
Η μητρότητα δεν είναι "παύση" από την εργασία. Είναι εργασία. Ιερή, σπουδαία και βαθιά ουσιαστική. Και αξίζει τον σεβασμό όλων – μα πρώτα από όλα, τον δικό μας.
Σε όλες τις μαμάδες που έχουν απαντήσει «είμαι σπίτι με τα παιδιά», να θυμάστε: Είστε τα πάντα για το παιδί σας! Όλος του ο κόσμος! Και αυτό, αγαπημένες μου, είναι υπεραρκετό!
.jpg)
.jpg)
