Κι όμως, πόσες φορές δεν έχουμε καταπιεί αυτόν τον θυμό; «Δεν πειράζει», λέμε. «Δεν θα χαλάσω τώρα την ατμόσφαιρα». Κι έτσι, ο θυμός μαζεύεται. Σαν μια μικρή φωτιά που καίει σιγά-σιγά μέσα μας.
Οι ειδικοί ψυχικής υγείας προειδοποιούν: ο θυμός που δεν εκφράζεται, μπορεί να γίνει τοξικός. Δεν είναι υπερβολή – υπάρχει πια σωρεία ερευνών που δείχνουν ότι τα καταπιεσμένα συναισθήματα συνδέονται με σωματικά προβλήματα, από πονοκεφάλους και στομαχόπονους μέχρι υπέρταση και καρδιολογικά θέματα. Ο οργανισμός μας «θυμάται» ό,τι προσπαθούμε να ξεχάσουμε.
Όταν ο θυμός μεταμφιέζεται σε κόπωση
Πολλές μαμάδες λένε πως δεν θυμώνουν — απλώς είναι «κουρασμένες». Όμως πίσω από αυτή την κόπωση, κρύβεται συχνά μια βαθύτερη συναισθηματική πίεση: απογοήτευση, ανισορροπία, αίσθημα αδικίας. Ο θυμός δεν εξαφανίζεται· απλώς αλλάζει μορφή. Μπορεί να εκδηλωθεί με αϋπνία, έντονο στρες, κρίσεις πανικού ή ακόμα και κατάθλιψη. Οι ψυχολόγοι εξηγούν: «Όταν μια γυναίκα δεν δίνει χώρο στα συναισθήματά της, το σώμα της αναλαμβάνει να “μιλήσει”. Ένας ανεξήγητος πόνος στη μέση ή μια χρόνια κούραση μπορεί να είναι το μήνυμα που προσπαθεί να στείλει ο οργανισμός».
Γιατί δυσκολευόμαστε να θυμώσουμε;
Από μικρές, τα κορίτσια μαθαίνουμε να είμαστε «καλές». Να μη φωνάζουμε, να μη δυσανασχετούμε, να μη χαλάμε τη διάθεση των άλλων. Έτσι, ως ενήλικες, συχνά αποφεύγουμε τον θυμό σαν κάτι «κακό» ή «ανάρμοστο». Στην πραγματικότητα, όμως, ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό και απαραίτητο συναίσθημα. Μας δείχνει ότι κάποια ανάγκη μας δεν ικανοποιείται ή ότι κάτι παραβιάζει τα όριά μας. Αν τον αγνοούμε, δεν γινόμαστε πιο «καλές» – απλώς απομακρυνόμαστε από τον εαυτό μας.
Μαθαίνοντας να εκφράζουμε τον θυμό με υγιή τρόπο
Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε ότι έχουμε δικαίωμα να θυμώσουμε. Δεν σημαίνει ότι θα φωνάξουμε ή θα πληγώσουμε τους άλλους, αλλά ότι θα δώσουμε φωνή σε αυτό που νιώθουμε.
Μερικοί τρόποι που βοηθούν:
-
Μίλα ειλικρινά. Αν κάτι σε ενοχλεί, πες το τη στιγμή που συμβαίνει, με ηρεμία και σαφήνεια. Μην το κρατάς για «αργότερα», γιατί τότε συσσωρεύεται.
-
Γράψε το. Κράτα ένα ημερολόγιο συναισθημάτων. Το να γράφεις τι σε πείραξε και γιατί, βοηθά να κατανοήσεις τον εαυτό σου.
-
Αναζήτησε την κίνηση. Ο θυμός είναι ενέργεια που χρειάζεται διέξοδο. Μια βόλτα, λίγη γυμναστική ή ακόμα και ένα δυνατό καθάρισμα του σπιτιού (ναι, πιάνει!) μπορεί να σε ανακουφίσει.
-
Μίλα με έναν ειδικό. Αν νιώθεις ότι ο θυμός σε πνίγει, η ψυχοθεραπεία μπορεί να γίνει ο ασφαλής χώρος όπου θα τον κατανοήσεις και θα μάθεις να τον διαχειρίζεσαι.
Ο θυμός ως εργαλείο αυτογνωσίας
Αντί να φοβόμαστε τον θυμό μας, ας τον ακούσουμε. Μπορεί να μας δείξει πού έχουμε παραμελήσει τον εαυτό μας, πού έχουμε αφήσει τους άλλους να ξεπεράσουν τα όριά μας. Κι όταν αρχίσουμε να τον εκφράζουμε με σεβασμό και συνείδηση, γίνεται σύμμαχός μας. Ο θυμός δεν είναι ο εχθρός, η καταπίεσή του είναι.
Αγαπημένη μαμά, μην αισθάνεσαι ενοχές αν θυμώνεις. Αντίθετα, δες τον θυμό σου σαν ένα σήμα SOS από μέσα σου. Άκουσέ τον πριν γίνει φωνή του σώματός σου. Γιατί, ναι — ο θυμός που κρατάς κρυμμένος μπορεί να σε αρρωστήσει, αλλά αν τον αντιμετωπίσεις με αγάπη και κατανόηση, μπορεί να σε οδηγήσει στην πιο ουσιαστική γνώση: εκείνη του εαυτού σου.
