Από το πρωινό ξύπνημα μέχρι τα μαθήματα, τις δραστηριότητες και τις ατελείωτες συζητήσεις γύρω από το τραπέζι, η ζωή μας περιστρεφόταν γύρω από τα παιδιά. Ήταν το κέντρο του κόσμου μας. Τώρα όμως, που έχουν μεγαλώσει και άνοιξαν τα φτερά τους, το σπίτι μας μοιάζει ξαφνικά ήσυχο. Ίσως υπερβολικά ήσυχο.
Και τότε, μέσα σε αυτή τη σιωπή, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε κάτι που ίσως δεν περιμέναμε. Ότι κάπου μέσα στα χρόνια που πέρασαν, ανάμεσα στις υποχρεώσεις και το άγχος για το μεγάλωμα των παιδιών, έχουμε ξεχάσει τι μας ένωνε σαν ζευγάρι.
Όταν η καθημερινότητα «σκοτώνει» τον έρωτα
Οι περισσότεροι γονείς αφιερώνουμε σχεδόν όλη μας την ενέργεια στα παιδιά. Θέλουμε να είμαστε καλοί γονείς, παρόντες, υποστηρικτικοί. Και κάπως έτσι, χωρίς να το καταλάβουμε, αφήνουμε λίγο λίγο τον σύντροφό μας στο περιθώριο. Δεν συμβαίνει από αδιαφορία, απλά αλλάζουν οι προτεραιότητές μας. Όταν όλη μας η καθημερινότητα περιστρέφεται γύρω από το σχολείο, τα προβλήματα της εφηβείας και όλα τα μικρά και μεγάλα δράματα των παιδιών, δεν υπάρχει πολύς χώρος για ρομαντισμό ή για ουσιαστικές στιγμές μόνο για δύο.
Και τώρα, που το σπίτι άδειασε, αυτή η έλλειψη φαίνεται πιο πολύ από ποτέ. Καθόμαστε στον καναπέ, εκεί που κάποτε μαζευόταν όλη η οικογένεια, και αναρωτιόμαστε: «Τι κάνουμε τώρα;».
Από γονείς πρέπει να ξαναγίνουμε... σύντροφοι
Η αλήθεια είναι ότι ο ρόλος του γονιού είναι τόσο απαιτητικός που συχνά καλύπτει κάθε άλλο ρόλο. Όταν όμως τα παιδιά φεύγουν, χρειάζεται να ξαναθυμηθούμε πως πριν γίνουμε γονείς, ήμασταν σύντροφοι. Ήμασταν δύο άνθρωποι που αγαπήθηκαν, που γέλασαν μαζί, που έκαναν σχέδια και όνειρα για τη ζωή.
Αυτό το κομμάτι της σχέσης δεν έχει χαθεί. Απλώς μάθαμε να βάζουμε όλα τα υπόλοιπα πάνω από τη σχέση μας. Τώρα, όμως, είναι η ευκαιρία να ανακαλύψουμε ξανά αυτό που μας ένωσε κάποτε. Όχι μέσα από μεγάλες αλλαγές, αλλά μέσα από μικρές, ουσιαστικές κινήσεις.
Ένα δείπνο μόνο για δύο χωρίς τηλεόραση. Μια βόλτα χέρι-χέρι χωρίς να κοιτάμε τα κινητά μας. Ένα Σαββατοκύριακο οι δυο μας, μακριά από όλους και απ'όλα. Μια συζήτηση που δεν αφορά τα παιδιά, αλλά εμάς. Μικρές αφορμές για να μάθουμε ξανά από την αρχή ποιοι είμαστε, πώς έχουμε αλλάξει με τα χρόνια, τι μας αρέσει τώρα που η ζωή μας άλλαξε.
Η νέα φάση της σχέσης
Όταν τα παιδιά φεύγουν, ξεκινά μια νέα εποχή και για το ζευγάρι. Είναι μια περίοδος αναπροσαρμογής που μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά και λυτρωτική. Μπορούμε να δούμε τον σύντροφό μας με νέα μάτια, χωρίς τους ρόλους που μας καθόριζαν μέχρι τώρα. Μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με ωριμότητα και συνειδητότητα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα ξαναγίνουμε όπως ήμασταν όταν γνωριστήκαμε. Σημαίνει ότι μπορούμε να γνωριστούμε ξανά, μέσα από τις εμπειρίες που έχουμε ζήσει. Είμαστε πιο ώριμοι, πιο ήρεμοι και πιο αληθινοί. Και αν αφήσουμε χώρο στη σχέση μας να αναπνεύσει, θα ξαναβρούμε εκείνη τη σπίθα που μας ένωσε στην αρχή.
Μικρές κινήσεις, μεγάλη αλλαγή
Η αγάπη δεν χρειάζεται μεγάλα λόγια για να αναζωπυρωθεί. Χρειάζεται φροντίδα, χρόνο και παρουσία. Μια αγκαλιά το πρωί, ένα βλέμμα που λέει «σε βλέπω», μια ειλικρινής κουβέντα χωρίς κατηγορίες. Αυτές είναι οι μικρές καθημερινές στιγμές που ξαναχτίζουν τη σύνδεση μεταξύ μας.
Μπορεί να χρειαστεί χρόνος για να ξαναβρούμε τον κοινό μας ρυθμό. Ίσως στην αρχή νιώθουμε σαν δύο συγκάτοικοι που δεν ξέρουν πώς να επικοινωνήσουν χωρίς τα παιδιά ανάμεσά τους. Όμως, όσο περισσότερο προσπαθούμε, τόσο πιο φυσικά θα επιστρέψει η οικειότητα.
Μήπως να το δούμε σαν μια δεύτερη ευκαιρία;
Η περίοδος που τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι δεν είναι το τέλος μιας εποχής, αλλά η αρχή μιας άλλης. Μπορεί να είναι μια ευκαιρία να ξαναβρούμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά και τον άνθρωπο που κάποτε διαλέξαμε για σύντροφο. Να θυμηθούμε γιατί ερωτευτήκαμε, τι μας έκανε κάποτε να γελάμε, πώς ήταν να μοιραζόμαστε τη ζωή μας χωρίς να τρέχουμε πίσω από προθεσμίες και υποχρεώσεις.
Η ζωή αλλάζει, και μαζί της αλλάζει και η σχέση. Αν όμως την αντιμετωπίσουμε με τρυφερότητα, ειλικρίνεια και διάθεση για βελτίωση, μπορεί να γίνει πιο ουσιαστική από ποτέ.
Γιατί, στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει είναι δύο άνθρωποι που κάποτε ερωτεύτηκαν και αποφάσισαν να ζήσουν για πάντα μαζί. Και αν το θυμηθούν ξανά, όλα μπορούν να αρχίσουν από την αρχή!
