Δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από το να νιώθεις πως η σχέση που έχτισες, η οικογένεια που δημιούργησες, μπορεί να βρίσκεται σε κίνδυνο. Και το χειρότερο; Να μην ξέρεις αν πρέπει να μιλήσεις γι’ αυτό ή να το αφήσεις να περάσει, με την ελπίδα ότι κάνεις λάθος.
Αν βρίσκεσαι σε αυτή τη θέση, αν μέσα σου υπάρχει η αμφιβολία, τότε υπάρχει μια συζήτηση που δεν πρέπει να αποφύγεις. Γιατί η σιωπή δεν εξαφανίζει το πρόβλημα – το μεγαλώνει.
Ας μιλήσουμε λοιπόν ανοιχτά για αυτή τη δύσκολη, αλλά απαραίτητη κουβέντα.
Πρώτα, ξεκαθάρισε τι πραγματικά αισθάνεσαι
Το να υποπτεύεσαι την απιστία δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο άντρας σου σε απατά. Μερικές φορές, η ανασφάλεια, η απόσταση, η αλλαγή στη συμπεριφορά του άλλου μπορεί να γεννήσουν φόβους που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Πριν ξεκινήσεις οποιαδήποτε συζήτηση, ρώτα τον εαυτό σου:
- Τι με κάνει να το πιστεύω αυτό; Είναι κάτι συγκεκριμένο ή ένας γενικός φόβος;
- Έχουν αλλάξει πράγματα μεταξύ μας; Η επικοινωνία, η τρυφερότητα, ο χρόνος που περνάμε μαζί;
- Είναι δυνατόν να υπάρχει και άλλη εξήγηση; Μήπως κάτι τον απασχολεί και απλώς δεν το έχει μοιραστεί μαζί μου;
Αν μετά από αυτές τις ερωτήσεις νιώθεις ακόμα ότι κάτι δεν πάει καλά, τότε ήρθε η ώρα να το αντιμετωπίσεις.
Πώς να ανοίξεις τη συζήτηση χωρίς να τον βάλεις στη θέση του «κατηγορούμενου»
Το πρώτο ένστικτο μπορεί να είναι να του επιτεθείς: «Ξέρω ότι κάτι κρύβεις!» ή «Είσαι άπιστος, το βλέπω!». Όμως, μια τέτοια προσέγγιση δεν θα φέρει την αλήθεια – θα φέρει άμυνα, θυμό, απομάκρυνση.
Αντί γι’ αυτό, δοκίμασε έναν ήρεμο, ανοιχτό τρόπο επικοινωνίας:
- Χρησιμοποίησε το «νιώθω», χωρίς να τον κατηγορήσεις άμεσα: «Νιώθω ότι τον τελευταίο καιρό υπάρχει μια απόσταση ανάμεσά μας και αυτό με φοβίζει. Μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτό;»
- Ρώτα αντί να υποθέτεις: «Έχω παρατηρήσει ότι περνάς περισσότερο χρόνο στο κινητό σου και νιώθω πως κάτι έχει αλλάξει. Υπάρχει κάτι που θέλεις να μου πεις;»
- Δείξε ειλικρινές ενδιαφέρον, όχι εκδίκηση. Αν η πρώτη σου σκέψη είναι «Αν το κάνει, θα του δείξω εγώ!», τότε ίσως το συναίσθημα που κυριαρχεί δεν είναι η ανάγκη για αλήθεια, αλλά ο θυμός. Και ο θυμός δεν λύνει τίποτα.
Τι γίνεται αν παραδεχτεί ότι σε απατά;
Είναι το χειρότερο σενάριο. Είναι η απάντηση που δεν θέλεις να ακούσεις. Αν όμως συμβεί, το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμάσαι είναι:
- Μην αντιδράσεις παρορμητικά. Θυμός, φωνές, κατηγορίες—όλα αυτά είναι φυσιολογικά, αλλά δεν θα σου δώσουν τις απαντήσεις που χρειάζεσαι. Αν χρειαστείς χρόνο να επεξεργαστείς τα νέα δεδομένα, πάρε τον χρόνο σου.
- Μην πάρεις αποφάσεις εν βρασμώ. Ο χωρισμός ή η συγχώρεση δεν είναι αποφάσεις που παίρνονται μέσα σε μια στιγμή. Άσε τον εαυτό σου να σκεφτεί, να νιώσει, να επεξεργαστεί.
- Ρώτα «γιατί» – αλλά προετοιμάσου ότι η απάντηση μπορεί να πονέσει. Δεν υπάρχει δικαιολογία για την απιστία, αλλά υπάρχει πάντα μια ιστορία πίσω από αυτήν. Αν θέλεις να καταλάβεις τι συνέβη, ρώτα με ανοιχτό μυαλό: «Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε εκεί;»
- Μην νιώσεις ότι πρέπει να αποφασίσεις αμέσως. Μπορείς να ζητήσεις χρόνο, βοήθεια από έναν ειδικό, ή απλώς να επιτρέψεις στον εαυτό σου να νιώσει πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση.
Κι αν τελικά κάνω λάθος;
Αν μετά από αυτή τη συζήτηση καταλάβεις ότι οι φόβοι σου δεν είχαν βάση, τότε ίσως είναι η στιγμή να κοιτάξεις πιο βαθιά:
- Υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης στη σχέση;
- Μήπως αισθάνεσαι παραμελημένη και αυτό σε έκανε να φοβάσαι το χειρότερο;
- Είναι η σχέση σας σε ένα σημείο που χρειάζεται ανανέωση;
Ακόμα κι αν η απιστία δεν είναι πραγματική, το γεγονός ότι την υποψιάστηκες σημαίνει ότι κάτι σε απασχολεί. Μην το αγνοήσεις.
Ένα δύσκολο αλλά απαραίτητο βήμα
Μια τέτοια συζήτηση δεν είναι εύκολη. Μπορεί να αλλάξει τα πάντα, να φέρει απαντήσεις που πονάνε ή να σε ανακουφίσει από φόβους που δεν είχαν βάση. Αλλά αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η σιωπή δεν είναι λύση.
Αν νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά, μην το καταπιείς. Μίλα. Γιατί η αγάπη δεν βασίζεται στην αμφιβολία, αλλά στην αλήθεια – όσο δύσκολη κι αν είναι!