Καλησπέρα. Έχω ένα αγοράκι 3 χρονών, το οποίο μεγαλώνω χωρίς τον σύζυγό μου, αλλά με την βοήθεια της μητέρας μου και την παρουσία των 2 αδελφών μου. Πριν δυο μέρες που τον είχε πάρει η μητέρα μου σπίτι της, ήταν εκεί ο ένας αδελφός μου, ο οποίος ασχολείται πιο πολύ με τον μικρό και ο μικρός τον έχει σαν πρότυπο. Με κάτι που έκανε ο μικρός, ο αδελφός μου τον μάλωσε πάρα πολύ έντονα, με φωνές. Αυτό, όμως, τάραξε τον μικρό. Και εγώ όταν τον μαλώνω του μιλάω σχετικά έντονα. Χθες, λοιπόν, πήγαμε στην παιδική χαρά και έκλαιγε να φύγει, γιατί είχε πολλά παιδιά και φώναζαν. Σήμερα πήγαμε παιδότοπο και έκανε το ίδιο, έκλαιγε για να φύγουμε. Στενοχωριέμαι, μήπως από τις φωνές του δημιουργήσαμε ψυχολογικό. Σήμερα του μίλησα του μικρού και τον ρώτησα αν φοβάται με τις φωνές και μου είπε «ναι». Τον ρώτησα αν θέλει να μην του ξαναφωνάξω εγώ και να πω το ίδιο και στον θείο και μου είπε «ναι, φοβάμαι». Φοβάμαι και δεν ξέρω πώς να διορθώσω το κακό που έχει γίνει... Σας παρακαλώ βοήθησε με! Σας ευχαριστώ πολύ.
Το παιδί σας αρχικά μπορείτε να το νουθετείτε μόνο εσείς, όχι ο αδελφός σας και χωρίς να φωνάζετε, όπως πολύ σωστά καταλαβαίνετε. Το παιδί τρομάζει με τις φωνές και φοβάται, διότι του ασκείτε βία και γίνεστε επιθετική. Θα χρειάζεται να έχετε περισσότερη υπομονή μαζί του και να μπορείτε να του εξηγείτε αυτό που θέλετε με όμορφο τρόπο για να βρίσκει το νόημα και τη σημασία σε αυτό που του λέτε.
Έτσι θα μπορεί να κατανοεί το “γιατί” σε όσα περιμένετε από τον ίδιο. Για να του μαλακώσει η ψυχούλα από τις φωνές θα χρειαστεί να του υποσχεθείτε ότι δεν θα φωνάξετε ξανά και πραγματικά τηρείστε το. Πείτε του ότι λυπάστε γι'αυτό και γίνετε πιο τρυφερή και υπομονετική μαζί του. Μιλήστε και με τον αδελφό σας και εξηγείστε του ότι δεν επιτρέπεται να του φωνάζει διότι το παιδί φοβάται. Διαφορετικά δεν θα μπορέσετε να αφήσετε το παιδί να μείνει μόνο μαζί του. Προστατέψετε το παιδί σας τόσο από την δύσκολη πλευρά του εαυτού σας όσο και από όλους τους άλλους.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
