Ο Φεγγαροσκεπαστής
Με λίγα λόγια: Ο γερο-Ναπολέων, ο άνθρωπος που σκεπάζει ένα τμήμα του φεγγαριού κάθε βράδυ, είναι έτοιμος να βγει στη σύνταξη μετά από 300 χρόνια! Τη θέση του είναι πάρει ο Τιμολέων, έχοντας φρέσκο στα χέρια του το πτυχίο του φεγγαροσκεπαστή. Απ’ τον ενθουσιασμό του όμως, χάνει τη μοναδική καραμέλα που θα τον έκανε τόσο ελαφρύ ώστε να φτάσει μέχρι το φεγγάρι. Περίλυπος πηγαίνει στην πόλη και λέει τον πόνο του στον εφημεριδοπώλη. Εκείνος, για να τον βοηθήσει, φτιάχνει χάρτινα αεροπλανάκια και προσπαθεί να τον στείλει στο φεγγάρι, αλλά μάταια. Στον βρόντο πάνε και οι προσπάθειες των άλλων κατοίκων που, ο καθένας με τα μέσα και την τέχνη του, προσπαθούν να βοηθήσουν τον απελπισμένο Τιμολέων. Ώσπου, ένα κοριτσάκι, προτείνει να ενωθούν όλοι μαζί και να κάνουν μια ανθρώπινη σκάλα που θα φτάνει ως το φεγγάρι. Κι έτσι, ο Τιμολέων έγινε ο νέος φεγγαροσκεπαστής κι ο Ναπολέων το ‘ριξε στην ξεκούραση. Κι από τότε, όλοι στην πόλη κοιμούνται ήσυχοι και ο Τιμολέων τους χαμογελά στα όνειρά τους.
Η υπέροχη ιστορία του Ερίκ Πουιμπαρέ, που μπορείτε να χαζέψετε ολόκληρη, με την εικονογράφηση του ίδιου του συγγραφέα, εδώ, είναι ό,τι πρέπει για ν’ αποκοιμηθεί το μικρό σας σχηματίζοντας στο κεφαλάκι του ονειρικές νυχτερινές εικόνες, παίρνοντας ταυτόχρονα κι ένα πρώτο μάθημα της εξαιρετικής δύναμης που αποκτούν οι άνθρωποι όταν προσπαθούν για κάτι ενωμένοι. Αν, βέβαια, δεν αποκοιμηθεί πριν το ευχάριστο τέλος.
Μπορείτε να το αγοράσετε από εδώ.
Το Καβουράκι και το Ψαράκι
Με λίγα λόγια: Μια μέρα το καβουράκι άφησε το καβούκι του και πήγε να μαζέψει φύκια. Ένα ψαράκι που περνούσε από εκεί κι ένιωσε κουρασμένο, είδε άδειο το καβούκι και μπήκε μέσα για να κοιμηθεί. Γυρίζει το καβουράκι και τι να δει, δε μπορεί να μπει στο σπιτάκι του γιατί κάποιος είναι μέσα. Φωνάζει, τότε, τη φίλη του τη γαριδούλα κι εκείνη κάνει μία με τα μουστάκια της προς το ψαράκι και του γαργαλάει τη μυτούλα. Το ψαράκι ξυπνάει και της ζητάει το λόγο. «Μου πήρες το σπίτι και δεν μπορώ να κοιμηθώ», του λέει το καβουράκι. «Συγνώμη, δεν θα το ξανακάνω», λέει τότε το ψαράκι και φεύγει γρήγορα για να μην το φάει το καβουράκι. Κι έτσι το καβουράκι κοιμήθηκε στο καβούκι του και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Ένα μικρό, πολύ απλό παραμυθάκι για πολύ μικρά παιδάκια, που βρίσκουμε εδώ, στη συλλογή «22 Παραμύθια» του Ερρίκου Καλύβα. Κατάλληλο για να προσθέσουμε και δικά μας στοιχεία, αλλά και για να μιμηθούμε τις κινήσεις των ηρώων με τα δάχτυλά μας παίζοντας λίγο ακόμη μαζί του, μιας και δεν χορταίνουμε να το βλέπουμε να κάνει τις γκριμάτσες του.
Το νανούρισμα του μικρού φακίρη
H σειρά «Παραμύθια Ντορεμύθια» του Ευγένιου Τριβιζά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, είναι μια απ’ αυτές τις σειρές που κάθε τεύχος της αξίζει. Όλα τα βιβλιαράκια έχουν στο τέλος ένα παράρτημα με δραστηριότητες για το παιδί, που ακονίζουν νου και φαντασία. Το βιβλίο που επιλέξαμε απ’ αυτή τη σειρά, για να έχει το παιδί σας όνειρα γλυκά είναι η ιστορία ενός μικρού φακίρη που τον νανουρίζει η γιαγιά του με λόγια τρυφερά, στη μαγική, πολύχρωμη και γεμάτη εκπλήξεις χώρα των Φακίρηδων.
Το παραμύθι είναι ένα ασυνήθιστο νανούρισμα γραμμένο με φαντασία και χιούμορ –γραμμένο δηλαδή από τον δημοφιλέστερο Έλληνα παραμυθά- που υπόσχεται να συναρπάσει την καρδιά και το μυαλό του μικρού σας με τις πλούσιες εικόνες, τον διασκεδαστικό λόγο και τους ονειρικούς συνειρμούς από την νωχελική Χώρα των Φακίρηδων.
Μπορείτε να το βρείτε στις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Η Ντόλι με τα λακάκια
Με λίγα λόγια: Η μικρή Βαρβάρα προσπαθεί να κοιμηθεί, αλλά είναι σκοτάδι και η αγαπημένη της κούκλα, η Ντόλι με τα λακάκια, δεν είναι στην αγκαλιά της. Σηκώνεται, λοιπόν, και πάει να τη βρει στο άλλο δωμάτιο. Απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα, όμως, βλέπει κάτι που δεν μπορούσε να φανταστεί ποτέ. Η Ντόλι, με την καλύτερη φορεσιά της, χορεύει με τον Κύριο Χαρούμενο ενώ ο Αρκούδος χτυπάει το ταμπούρλο του, τα μολυβένια στρατιωτάκια κάνουν πως πολεμούν καβάλα στα ζωάκια της φάρμας και οι άλλες κούκλες καμώνονται πως πάνε βόλτα με το κάρο στην εξοχή. Σκασμένη η Βαρβάρα, σκύβει να πιάσει την αγαπημένη της κούκλα, αλλά ο Κύριος Χαρούμενος την τραβάει μονομιάς κι εξηγεί στη μικρούλα ότι η Ντόλι είναι δική της τη μέρα μόνο, γιατί τη νύχτα, τα παιχνίδια κάνουν τη ζωή τους. Η Βαρβάρα επιμένει, αλλά πάνω που τα μολυβένια στρατιωτάκια είναι έτοιμα να της επιτεθούν, η Ντόλι της πιάνει το χέρι και υπόσχεται ότι θα μείνει μαζί της μέχρι να κοιμηθεί, αφού ξέρει καλά πως η μικρή την αγαπάει πολύ και την προσέχει. Κι έτσι, εκείνο το βράδυ, η Βαρβάρα κοιμήθηκε γλυκά με την Ντόλι στην αγκαλιά της.
Σε ελεύθερη απόδοση, αυτή ήταν η σύντομη ιστορία της Μπαμπς και της κούκλας της, της Ντόλι Ντίμπλ, που ξεθάψαμε σε μια πολύ παλιά (απ’ το μακρινό 1927) συλλογή κειμένων για μικρά παιδιά με τον τίτλο «Childhood’s Favorites and Fairy Stories» που περιλαμβάνει ακόμη και ιστορίες γραμμένες από προέδρους των ΗΠΑ και την «ξεφυλλίζει» κανείς εδώ. Προσοχή, όμως, αφηγηθείτε το με το αγαπημένο του παιχνίδι στην αγκαλιά του γιατί είναι σίγουρο ότι θα σας το ζητήσει.
Το σκοτάδι φοβάται το Νικόλα
Με λίγα λόγια: Ο Νικόλας είναι ένα παιδί –κατά τ΄ άλλα- ατρόμητο. Αν ήταν πυροσβέστης, δεν θα φοβόταν να ανέβει στον πιο ψηλό όροφο για να σώσει κάποιον από τη φωτιά και αν ήταν εξερευνητής δεν θα φοβόταν να κατασκηνώσει στη μέση της πιο επικίνδυνης ζούγκλας. Η αλήθεια είναι όμως πως κάτι φοβάται... φοβάται το σκοτάδι. Ένα εξαιρετικό βιβλίο που απενοχοποιεί και εκλογικεύει τους φόβους των μικρών με τρόπο απλό και διασκεδαστικό. Η εικονογράφηση μάς μεταφέρει στο σκοτεινό δωμάτιο του Νικόλα και σε απόλυτη συνάφεια με το κείμενο, εξηγεί με τον πιο εύστοχο τρόπο πώς μπορούμε να κάνουμε το φόβο μας να φοβηθεί εμάς –γιατί, τελικά, εμείς είμαστε πιο δυνατοί.
Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου επιστρατεύει την ευρηματικότητα και την ευαισθησία του ακόμη μια φορά και μας θυμίζει γιατί είναι κάτοχος του Κρατικού Βραβείου Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου του Περιοδικού «Διαβάζω».
Μπορείτε να το αγοράσετε από εδώ.
