Βλέπουν το άμεσο μέλλον μας
Όταν είμαστε παιδιά, τα πάντα είναι καινούργια και διαρκώς γνωρίζουμε νέα πράγματα για τον κόσμο και τον εαυτό μας. Δίπλα μας, όμως, υπάρχει ένας άνθρωπος που μας γνωρίζει ήδη και ξέρει από πριν αυτό που εμείς μόλις έχουμε ανακαλύψει. Αυτός ο άνθρωπος είναι η μητέρα μας.
Αυτό που για όλους τους άλλους είναι ένας γρίφος που περιμένουν να αποκαλυφθεί, είναι για μια μαμά ξεκάθαρο από νωρίς. Ξέρει το παιδί της καλύτερα από τον καθένα και βλέπει σ’ εκείνο πράγματα που κανείς άλλος δεν μπορεί να δει. Δεν είναι μόνο από διαίσθηση, αλλά και λόγω της μακρόχρονης εμπειρίας της με το παιδί καθώς εκείνο μεγαλώνει στην αγκαλιά της. Είναι μια σχέση μοναδική που, αν τη βλέπεις απ’ έξω, μοιάζει και λίγο μεταφυσική.
Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου περίεργο που πολλές φορές μια μητέρα ξέρει τι θα πει το παιδί της πριν καν μιλήσει. Ξέρει τι θα πράξει πριν εκείνο κάνει την παραμικρή κίνηση. Και ξέρει τι σκέφτεται πριν το αγγελούδι της περάσει από τη μία σκέψη στην άλλη.
Ξέρουν τί θέλουμε να αποφύγουμε
Ένα μεγάλο μέρος της παιδικής μας ηλικίας, το περνάμε προσπαθώντας να αποφύγουμε πράγματα που μας είναι εξαιρετικά δυσάρεστα. Είτε είναι ένα φάρμακο που πρέπει να πάρουμε, είτε μια σαλάτα που πρέπει να φάμε, είτε ένας συγγενής που πρέπει να χαιρετήσουμε, η λίστα με τις υποχρεώσεις στις οποίες εμείς δε βρίσκουμε κανένα νόημα είναι ατελείωτη.
Η δουλειά της μαμάς, όμως, είναι το παιδί να μην λουφάρει από τίποτα και ο τρόπος με τον οποίο προλαβαίνει τις δικαιολογίες και τις απόπειρές του να ξεφύγει είναι ενδεικτικός της απίθανης διαίσθησής της.
Όσο και αν το παιδί προσπαθεί να κρυφτεί, όπου και αν αναζητήσει καταφύγιο απ’ την αγγαρεία, το βλέμμα της μητέρας είναι πάνω του και προλαβαίνει την κάθε του κίνηση.
Αισθάνονται τον πόνο μας από μακριά
Είναι ο πρώτος άνθρωπος που έρχεται στο μυαλό μας όταν νιώσουμε πόνο, μοναξιά, θλίψη ή απογοήτευση, ο άνθρωπος που νιώθουμε πως αν μας αγκαλιάσει όλα θα περάσουν την επόμενη στιγμή. Η μητέρα είναι το πρώτο καταφύγιό μας, μακριά από οτιδήποτε μας πληγώνει.
Εάν το νιώθουμε εμείς, όμως, πώς θα μπορούσε να μην το νιώθει εκείνη;
Όσο μακριά και αν βρίσκεται, η μητέρα αισθάνεται πάντα τον πόνο του παιδιού της και νιώθει αμέσως την ανάγκη να βρεθεί κοντά του. Είναι μια σύνδεση ανεξήγητη που προκύπτει από τον ιδιαίτερο δεσμό της μάνας με τον άνθρωπο που έφερε στον κόσμο και φρόντισε στα πρώτα του βήματα. Και ότι και αν της πουν για να την καθησυχάσουν, μια μαμά γνωρίζει πάντα εάν το παιδί της είναι καλά ή όχι.
Γι’ αυτό και δεν μπορεί κανείς να την πείσει για το αντίθετο, ούτε εμείς οι ίδιοι. Και αν ανησυχούμε μην ακούσουμε πάλι το ενοχλητικό “Στα ‘λεγα εγώ!”, δεν πειράζει. Είναι ανεκτίμητο να ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος στον κόσμο που θέλει περισσότερο και από σένα να είσαι πάντα καλά.
