Η ομορφιά του να τσικνίζεις στο σπίτι σου με ηρεμία και καλό φαγητό (και χωρίς στρίμωγμα και ακριβές τιμές!)

Η ομορφιά του να τσικνίζεις στο σπίτι σου με ηρεμία και καλό φαγητό (και χωρίς στρίμωγμα και ακριβές τιμές!)

Η Τσικνοπέμπτη είναι μία από τις πιο αγαπημένες γιορτές της ελληνικής παράδοσης και είναι το Άγιο Δισκοπότηρο για τους λάτρεις της κρεατοφαγίας, μιας και εκείνη την ημέρα καταναλώνεται κρέας όλων των ειδών και, κακά τα ψέματα, χωρίς τύψεις!

Και ενώ κάποτε στις ανέμελες φοιτητικές ηλικίες δεν υπήρχε κανένα θέμα για το πού θα τσικνίσουμε, πλέον για τις οικογένειες με παιδιά τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Μα θα μου πεις είναι η κατάλληλη ημέρα για να ξεσκάσεις, τρώγοντας αλμυρολιχουδιές που δεν έχεις αναγκαστεί εσύ η ίδια να φτιάξεις- και δεν θα διαφωνήσω. Αλλά όσο καλή και αν είναι η ταβέρνα, όσο ωραία και αν είναι η αποκριάτικη ατμόσφαιρα, εγώ προσωπικά θα σου απαντήσω: «ευχαριστώ, δεν θα πάρω!».

Κατ’ αρχάς, ας ξεκινήσουμε από την διαδικασία του να κλείσεις τραπέζι στην ταβέρνα προτίμησής σου.

Γιατί όταν έχεις παιδιά δεν μπορείς να πας όπου βρεις. Η διασκέδαση και η άνεσή σου πρέπει να ταιριάζει με εκείνη των παιδιών, διαφορετικά το γαρδουμπάκι θα σου βγει ξινό και απ' τη μύτη.

Πρέπει, λοιπόν, να ξεκινήσεις το σαφάρι τραπεζιού νωρίτερα και πολλές φορές χωρίς επιτυχία. Αλλά ακόμα και όταν βρεις ένα τραπεζάκι στην γωνίτσα-γιατί δεν είχες μόνο εσύ τη φαεινή ιδέα να το ρίξεις «έξω», θα πρέπει να συμβιβαστείς στην ιδέα ότι θα μοιραστείς και το μισό τετραγωνικό μέτρο που σου αναλογεί με μια παρέα φοιτητών ή μία ακόμη οικογένεια.

Αυτή την «φασαρία» την αποφεύγεις όταν επιλέγεις την θαλπωρή του σπιτιού σου. Επιπλέον, μην ξεχνάς ότι η Τσικνοπέμπτη παραμένει μία ακόμα Πέμπτη εργάσιμη, που τα παιδιά έχουν σχολείο και δραστηριότητες. Όπως και την επόμενη. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να διαταράξω το καθημερινό τους πρόγραμμα για χάρη μιας κοινωνικής νόρμας.

Ας μιλήσουμε επίσης για την αναλογία ποιότητας φαγητού και τιμής.

Είναι κάτι που γνωρίζεις από τα τρυφερά σου νιάτα: εκείνη την ημέρα εκτός από τον κακό χαμό που συναντάς σε κάθε σου βήμα, παρατηρείς επίσης μια τεράστια βουτιά στην ποιότητα του φαγητού και μια παράλογη άνοδο στις τιμές!

Και σ’ αυτό το σημείο είναι που θα πω ένα βροντερό «όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω!». Ξέρω από πού και από ποιον ψωνίζω και αν είναι να πληρώσω κάτι παραπάνω, θα το κάνω. ‘Όχι επειδή είμαι άνετη οικονομικά, αλλά επειδή και το 1 ευρώ επιπλέον, θα το αποσβέσω σε γεύση και καλή ποιότητα.

«Και θα κλειστείς στην κουζίνα να μαγειρεύεις;»

Ναι, θα μαγειρέψω! Όπως κάνω και τις υπόλοιπες 365 μέρες τον χρόνο! Επειδή ξημέρωσε Τσικνοπέμπτη δεν θα γίνω σκλάβα της κουζίνας μαγειρεύοντας για έναν λόχο. Είμαστε τέσσερις; Θα φάμε για τέσσερα άτομα! Ό,τι και αν λιγουρευτούν τα παιδιά μπορώ να τους το φτιάξω και στην ποσότητα που πρέπει (και που δεν θα πάει χαμένη!).

Εν κατακλείδι-και αυτό που θα πω, γνωρίζω ότι είναι δική μου ιδιορρυθμία- θέλω να εκμεταλλευτώ αυτή την ημέρα για να περάσω χρόνο με την οικογένειά μου γύρω από το τραπέζι ΜΑΣ. Οι υποχρεώσεις, τα βασανιστικά ωράρια δεν μας το επιτρέπουν τις καθημερινές-ούτε κάποια σαββατοκύριακα.

Είναι μια ευκαιρία, λοιπόν, που θέλω οπωσδήποτε να αδράξω. Και θα σας συμβούλευα να κάνετε το ίδιο. Στο κάτω-κάτω μια ακόμη Πέμπτη είναι…Ας είναι μία ακόμη Πέμπτη μας!

v