«Το να γίνω μητέρα ήταν ίσως η πιο συγκλονιστική εμπειρία της ζωής μου, από πολλές απόψεις. Κανείς δεν μου είπε ότι θα ''γεννούσα'' μια εντελώς νέα εκδοχή του εαυτού μου την ημέρα που έφερα στον κόσμο τον γιο μου.
Κανείς δεν μου είπε πως όταν θα γυρνούσα από το μαιευτήριο και θα περνούσαν λίγες μέρες, δεν θα αναγνώριζα τον εαυτό μου. Οι αλλαγές δεν είναι σωματικές αλλά και ψυχικές.
Έχω μια νέα ουλή, λεπτότερα (και πιο φριχτά) μαλλιά, στήθη που δεν αντιστέκονται πλέον στη βαρύτητα και μια διαφορετική σχέση με τον άντρα μου. Για να μην αναφέρω τις ατελείωτες νέες ευθύνες και τα νέα πράγματα που πρέπει να μάθω για να ανταποκριθώ επαρκώς στο νέο μου ρόλο.
Νιώθω σαν να είμαι ένας άλλος άνθρωπος και δεν μπορώ ούτε να θυμηθώ πώς ήταν η ζωή μου πριν το αγοράκι μου. Είμαι αφηρημένη και όταν ο μικρός πηγαίνει για ύπνο, μένω μόνη με τις σκέψεις μου χωρίς να ξέρω τι να κάνω.
Αλήθεια, πώς περνούσα τον ελεύθερό μου χρόνο πριν από το παιδί;
Υπάρχουν μέρες που είναι εξαιρετικά δύσκολες. Αδυνατώ να εκφράσω τις ανάγκες μου ακόμα και στον άντρα μου και απλώς κάθομαι σιωπηλή, κοιτάζοντας το ταβάνι. Στις σκέψεις που κάνω προσπαθώ να βρω τον παλιό μου εαυτό, όμως, δεν είναι πουθενά.
Ωστόσο, εκπλήσσομαι με την ικανότητά μου να ανταποκρίνομαι στις ανάγκες του γιου μου. Του προσφέρω ασφάλεια και αγάπη χωρίς να το σκεφτώ. Βγαίνει φυσικά από τα βάθη της ψυχής μου.
Σοκάρομαι από το πόσο ισχυρή είναι η αγάπη που νιώθω γι 'αυτόν και, ίσως γι' αυτό δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ, γιατί είναι τόσο δύσκολο για μένα να αγαπώ τον εαυτό μου;
Όσο το σκέφτομαι, τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα πως δεν ήμουν ψυχολογικά έτοιμη για να γίνω μάνα. Όσο ήμουν έγκυος διάβαζα σαν τρελή πληροφορίες για τα έμβρυα και για τα νεογέννητα και ούτε μια φορά δεν σκέφτηκα να ενημερωθώ για το πώς νιώθει μια έγκυος, πώς νιώθει μια νέα μητέρα. Άφησα τον εαυτό μου απ' έξω, ενώ δεν έπρεπε.
Έπρεπε να αναγνωρίσω όλα όσα ένιωθα και να έδινα περισσότερη βάση στις αλλαγές που βίωνα. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα έλεγα στον εαυτό μου:
Θα νιώθεις διαφορετική για λίγο καιρό, και αυτό είναι εντάξει. Σε αγαπώ ούτως ή άλλως.
Θα αποκτήσεις άλλη σχέση με τον άντρα σου και αυτό είναι εντάξει. Σε αγαπώ ούτως ή άλλως.
Τα μαλλιά σου δεν θα είναι όπως πρώτα και δεν θα χάσεις εύκολα τα κιλά που πήρες στην εγκυμοσύνη και αυτό είναι εντάξει.
Θα αμφισβητείς συνεχώς τον εαυτό σου αλλά δεν πειράζει.
Θα θρηνήσεις για την απώλεια της παλιάς σου ζωής και μετά θα αισθανθείς φοβερές τύψεις και αυτό είναι εντάξει. Σε αγαπώ ούτως ή άλλως.
Στην αρχή θα χαωθείς και δεν θα ξέρεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, όμως, θα μάθεις σιγά-σιγά.
Ενώ η αγάπη για τον γιο μου δεν γνωρίζει κανένα όριο, η προσπάθεια να νιώσω την αγάπη που νιώθω για τον εαυτό μου είναι μια συνεχής πρόκληση. Θα με βοηθήσω όμως, δίνοντας μου περισσότερη σημασία. Θα μάθω ξανά να αφουγκράζομαι τις ανάγκες μου και να με αγαπώ όπως πρώτα. Θέλει χρόνο, αλλά θα τα καταφέρω και για μένα και για το παιδί μου.»
Ελεύθερη μετάφραση από mother.ly
