«Αγαπημένε μου σύζυγε,
Σε παρακαλώ κάνε λίγη υπομονή. Ξέρω ότι είμαι πολύ δύσκολη αυτόν τον καιρό, όμως, δεν θα είμαι για πάντα έγκυος. Αυτή την στιγμή είμαι κυκλοθυμική και κάποιες φορές γίνομαι παράλογη και φωνάζω. Θέλω να τραβήξω τα μαλλιά μου από τα νεύρα μου και εσύ θες να φύγεις τρέχοντας από δίπλα μου. Αλήθεια, δεν μπορώ να αλλάξω το πώς νιώθω αυτή την περίοδο, αλλά να είσαι σίγουρος ότι δεν θα είμαι για πάντα έτσι...
Δεν θέλω με τίποτα να σε πληγώσω. Ούτε να είμαι θυμωμένη και ενοχλημένη. Η μητρότητα είναι δύσκολη. Οι ορμόνες της εγκυμοσύνης επηρεάζουν εντελώς το ποια είμαι και δεν μπορώ να το αποφύγω. Θέλω να είσαι υπομονετικός μαζί μου. Ξέρω ότι σου ζητάω πολλά. Μερικές φόρες δεν με αντέχω ούτε εγώ η ίδια, αλλά τώρα σε έχω ανάγκη περισσότερο από ποτέ.
Θυμάσαι τον μήνα του μέλιτος; Τον πρώτο χρόνο του γάμου μας που ήμασταν κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλον. Κρατούσαμε χέρια παντού και αγκαλιαζόμασταν συνέχεια. Σε αγαπώ ακόμα πολύ. Δεν σε κατηγορώ που με αμφισβητείς, αλλά ορκίζομαι ότι είναι αλήθεια.
Δεν είμαι ο εαυτός μου αυτή τη στιγμή. Θέλω να σε θέλω. Θέλω να με κρατάς και να με φιλάς. Αλλά τώρα, δεν το κάνω. Χρειάζομαι χώρο. Και δεν θα διαρκέσει για πάντα.
Κάποια μέρα σύντομα θα είμαι η γυναίκα που ξέρεις ξανά. Κάποια στιγμή οι πόνοι και η εξάντληση, οι ορμόνες και τα συναισθήματά μου θα είναι υπό έλεγχο. Αλλά προς το παρόν, δεν γίνεται... Όλοι παρουσιάζουν τις εγκυμονούσες λαμπερές και δυναμικές, την καλύτερη περίοδο της ζωής μας.
Αλλά η εγκυμοσύνη δεν είναι έτσι. Ναι, είναι όμορφη. Αλλά είναι επίσης και άσχημη. Είναι ένα όμορφο, άσχημο χάος.
Το σώμα μου κάνει καταπληκτικά πράγματα. Θαυμαστά πράγματα. Δημιουργώντας ζωή από σένα και εμένα - και είμαστε τόσο ευλογημένοι που μας δίνεται αυτό το δώρο. Αλλά τα δώρα απαιτούν θυσία, και αυτή η θυσία είμαι εγώ. Το σώμα μου, το μυαλό μου. Ακριβώς όπως το σώμα μου μεγαλώνει και αλλάζει και προσαρμόζεται το μωρό μας, το μυαλό μου πρέπει επίσης να αλλάξει και να προσαρμοστεί.
Δεν μπορείτε να δεις αυτές τις αλλαγές.. Δεν καταλαβαίνεις γιατί θυμώνω ή φωνάζω... Αλλά πραγματικά σ' αγαπάω. Ξέρω ότι κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς.
Σε παρακαλώ τώρα να με αγαπάς περισσότερο από ποτέ. Δώσε μου το χώρο που χρειάζομαι και θυμήσου ότι σε λατρεύω ακόμα κι αν δεν το δείχνω πάντα. Να είσαι εκεί για μένα, ακόμη και όταν σε σπρώχνω μακριά. Σε χρειάζομαι. Απλά κάνε υπομονή για λίγο.
Η εγκυμοσύνη δεν διαρκεί για πάντα... Και αξίζει τον κόπο!»
Πηγή: herviewfromhome.com
