«Έγινα μαμά για να μη χάσω τον άντρα μου και νιώθω άσχημα απέναντι στον γιο μου»

«Έγινα μαμά για να μη χάσω τον άντρα μου και νιώθω άσχημα απέναντι στον γιο μου»

Αν και οι περισσότερες από εμάς ήθελαν πώς και πώς να γίνουν μανούλες υπάρχουν και γυναίκες που δεν νιώθουν το ίδιο ανυπόμονες γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Κάποιες φορές μάλιστα δεν το επιθυμούν καθόλου. Σε κάθε περίπτωση, είναι επιλογή τους και δεν θα ‘πρεπε να το κάνουν για τους λάθος λόγους γιατί ελοχεύει ο κίνδυνος να μην μπορούν να σταθούν δίπλα στα παιδιά τους.

Μιλώντας για την δική της εμπειρία σε ιστοσελίδα της Αυστραλίας, μια γυναίκα που έγινε μαμά για τους λάθος λόγους εξηγεί γιατί παλινδρομεί ανάμεσα στην τωρινό και τον προηγούμενο εαυτό της.

«Οι γονείς μου έχουν φωτογραφίες μου που είμαι μικρό παιδί και παίζω με τις κούκλες μου. Ακόμη και ως έφηβη έπαιζα με κούκλες γιατί ήθελα πολύ να γίνω μαμά.

Ο πρώτος μου γάμος όμως, αν και ήρθε νωρίς, τελείωσε άδοξα στους 6 μήνες και στα 24 μου ένιωθα αποτυχημένη και πικραμένη από την εμπειρία του έγγαμου βίου.

Μου πήρε κάποια χρόνια να συνέλθω και όταν γνώρισα τον σημερινό άντρα μου είχα περάσει τα 35. Μένοντας μόνη τόσο καιρό είχα ξεπεράσει και την παλιά μου επιθυμία να γίνω μητέρα. Δεν ήταν κάτι σημαντικό για μένα πια, κυριολεκτικά δεν το ήθελα. Με είχε κουράσει η ζωή μου με τα τόσα σκαμπανεβάσματα και δεν έβρισκα παρηγοριά στο να αποκτήσω ακόμη περισσότερες ευθύνες. Τις ευθύνες που φέρνει μαζί του ένα παιδί.

Βέβαια, μετά τον γάμο ο Μπεν ήθελε πολύ να κάνουμε παιδί και δεν έχανε ευκαιρία να μου το λέει. Στην οικογένειά του όλοι κάνουν πολλά παιδιά και το βρίσκουν απόλυτα φυσικό κι επόμενο για ένα ζευγάρι.

Συνεπώς, δεν μπορούσε να αποδεχτεί τη δική μου στάση απέναντι στο ζήτημα – του ήταν εξαιρετικά δύσκολο να κατανοήσει ότι απλώς δεν ήθελα να γίνω μάνα. Κάπως έτσι, φτάσαμ στο σημείο να προσπαθούμε για παιδί και τελικά, παρά το προχωρημένο της ηλικίας μου, έμεινα έγκυος.

Σήμερα, αν και παραδέχομαι ότι αγαπώ τον γιό μου όσο τίποτε στον κόσμο, δεν μπορώ να πω ότι νιώθω τελείως καλά με την επιλογή μου.

Ίσως επειδή ακόμη πιστεύω πως δεν είμαι η μητέρα που του αξίζει μιας και δεν έχω την προσήλωση που απαιτεί η μητρότητα. Προσπαθώ να τον φροντίζω όπως πρέπει, αλλά δε νιώθω ότι τα καταφέρνω παρά μόνο στο ελάχιστο. Επέστρεψα στη δουλειά μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα και το παιδί έμαθε να περνάει τη μέρα του στον παιδικό σταθμό από πολύ μικρό.

Αναρωτιέμαι αν φταίει το ότι έκανα παιδί για να κρατήσω τον άντρα μου. Φοβόμουν ότι αν επέμενα στη στάση μου, δεν θα άντεχε να είναι μαζί μου όσο και αν με αγαπούσε. Θα με άφηνε για κάποια που θα του έκανε τα παιδιά που λαχταρούσε.

Αγαπώ τον γιο μου αλλά ίσως τον έκανα για λάθος λόγους κι αυτό με στοιχειώνει ακόμη.»

Πηγή: mirror.co.uk
v