«Όταν οι άλλες μαμάδες με έκαναν να ντρέπομαι που γέννησα με επισκληρίδιο...»

«Όταν οι άλλες μαμάδες με έκαναν να ντρέπομαι που γέννησα με επισκληρίδιο...»

Στις μαμαδίστικες παρέες, υποβόσκει συχνά ένας ελαφρύς ανταγωνισμός πάνω στο ζήτημα του ποια είχε τον πιο εντυπωσιακό, τον πιο επώδυνο, τον πιο βασανιστικό και πολύωρο τοκετό. Ο πόνος μοιάζει, καμιά φορά, να εξαργυρώνει την αγάπη ή τη μητρότητα. Η μεγάλη διάρκεια ενός φυσικού τοκετού είναι σημάδι δύναμης και αιτία θαυμασμού, ενώ -σε κάποιους κύκλους- ο τοκετός με επισκληρίδιο είναι συνώνυμο της ευκολίας.

Μια μαμά που ένιωσε αυτή τη σύγκριση σε σημείο να νιώσει ντροπή για την επιλογή της να γεννήσει με επισκληρίδιο, γράφει ένα κείμενο που αξίζει να διαβάσετε.

«Τρεις εβδομάδες αφότου έμαθα την ημερομηνία τοκετού του δεύτερου παιδιού μου, άρχισαν να με καταβάλουν συναισθήματα τρόμου! Σκεφτόμουν ότι θα πρέπει να ζήσω ξανά τον πόνο και την ταλαιπωρία της γέννας. 

Η επισκληρίδιος που έκανα στην πρώτη μου γέννα ήταν ένα αληθινό δώρο αφού, όχι μόνο με ανακούφισε από τον πόνο, αλλά μου επέτρεψε να ξεκουραστώ πριν το τελευταίο στάδιο του τοκετού - το σπρώξιμο. Έκανε την εμπειρία του τοκετού όμορφή, διαχειρίσιμη και θετική. 

Γι’ αυτό και θέλω να κάνω επισκληρίδιο και στη δεύτερη γέννα μου. Είμαι 100% σίγουρη για την απόφασή μου, αν και τελευταία αισθάνομαι ενοχές και ντροπή που επιλέγω να ανακουφιστώ από τον πόνο. 

Γιατί νιώθω έτσι; Λόγω των παρακάτω γεγονότων: 

Στο ραντεβού των 35 εβδομάδων με τη μαία μου, μιλήσαμε για τη γέννα και το μόνο που ξεκαθάρισα ήταν ότι ήθελα επισκληρίδιο. Ωστόσο, η μαία μου απάντησε πως δεν πρέπει να με απασχολεί η επισκληρίδιος επειδή το δεύτερο παιδί γεννιέται πιο γρήγορα από το πρώτο και δεν θα χρειαστώ παυσίπονο. Παρόλο που το είπε με καλοσύνη, ομολογώ ότι ένιωσα ντροπή. 

Ένιωσα ντροπή που θέλω να μην πονέσω και να μην ταλαιπωρηθώ, ακόμα κι αν είναι για λίγο. Δεν θέλω να κάνει κανείς κουμάντο στο δικό μου σώμα και στις δικές μου αντοχές! Δηλαδή δεν έχω δικαίωμα να ζητήσω ανακούφιση από τον πόνο επειδή μπορώ να τα καταφέρω έτσι κι αλλιώς; 

Στο επόμενο ραντεβού, μου έδωσαν μια σειρά από φυλλάδια με εναλλακτικές επιλογές ανακούφισης από τον πόνο εκτός από την επισκληρίδιο όπως αποστειρωμένες ενέσεις νερού, αέριο ή μορφίνη. Σαν να προσπαθούσαν με το ζόρι να με αποτρέψουν από την επισκληρίδιο - σαν να μου λένε ότι πρέπει να επιλέξω τον πόνο γιατί αλλιώς είμαι δειλή ή κακή μητέρα.

Το τελειωτικό χτύπημα, όμως, ήρθε από μια μαμά που συνάντησα τυχαία και είχε πολλά να μου πει για την επισκληριδιο… Με λίγα λόγια, μου ανέφερε πως στερεί από την εγκυμονούσα την ευκαιρία να νιώσει το μεγαλείο του τοκετού, συμπληρώνοντας πως κανείς δεν έπαθε τίποτα από λίγο πόνο…

Για ακόμα μια φορά, ένιωσα ντροπή που εγώ ΔΕΝ ήθελα να πονέσω, δεν ήθελα να ταλαιπωρηθώ στον τοκετό. Όπως σέβομαι το δικαίωμά σας να γεννάτε χωρίς επισκληρίδιο, σεβαστείτε το δικαίωμά μου να γεννήσω με επισκληρίδιο. Δεν καταλαβαίνω γιατί με υποτιμάτε για αυτή μου την επιλογή, δεν είμαι λιγότερη δυνατή από εσάς!».

Πηγή: honey.nine.com.au

v