«Αγαπημένες μου φίλες,
Μου λείπετε.
Νιώθω σαν να έχουμε να ιδωθούμε αιώνες. Έχει περάσει πάρα πολύς καιρός από τότε που ξενυχτούσαμε, γελούσαμε μέχρι δακρύων και ψάχναμε για αλμυρά σνακ στα ντουλάπια της κουζίνας. Από την τελευταία φορά που βγήκαμε για έναν καφέ ή πήγαμε μια βόλτα.
Θα επιστρέψω, το υπόσχομαι. Θα κάνουμε ξανά παρέα.
Αυτός ο πρώτος χρόνος με το δεύτερο παιδί μου είναι δύσκολος. Πολύ. Είναι σαν να έχω φύγει ένα μακρινό ταξίδι, όπου στην πορεία χάθηκα.
Το να έχεις δύο πλασματάκια να αγαπάς είναι και να φροντίζεις είναι μαγικό, αναμφίβολα, και ταυτόχρονα δύσκολο. Νόμιζα ότι θα ήταν πιο εύκολο, άλλωστε δεν είμαι καμία πρωτάρα, αλλά έκανα λάθος.
Τα χέρια, η καρδιά και το κεφάλι μου είναι πάντα απασχολημένα. Πάντα υπάρχει ένα παιδί που αναζητά την προσοχή και την παρηγοριά μου.
Κάθε μέρα συναντώ και μια καινούρια πρόκληση! Υπάρχουν φορές που θέλω να λιποθυμήσω από την κούραση. Χρειάζομαι άλλα τέσσερα χέρια και άλλα 16 μάτια για να ανταπεξέλθω.
Κάποιες στιγμές νιώθω τεράστια αυτοπεποίθηση, αισθάνομαι ικανή και είμαι ψύχραιμη. Άλλες πάλι, αναρωτιέμαι τι στο καλό έχω κάνει στον εαυτό μου! Σκέφτομαι πότε θα βρω λίγη ησυχία και αν ποτέ θα μπορέσω να κάνω ντους ή να βγω έξω, μόνη μου.
Αναρωτιέμαι γιατί θηλάζω όλη νύχτα αντί να χορεύω μέχρι το πρωί σε ένα κλαμπ.
Μετά, όμως, ηρεμώ πάλι.
Όταν όλοι κοιμούνται και βρίσκω επιτέλους λίγο χρόνο για μένα τότε, σκέφτομαι ότι πρέπει να σας τηλεφωνήσω και χαίρομαι στη σκέψη σαν μικρό παιδί. Νιώθω όμως ενοχές για το πόσος καιρός έχει περάσει από την τελευταία φορά που μιλήσαμε και φοβάμαι ότι το μωρό θα ξυπνήσει και θα μας διακόψει.
Αλήθεια μου λείπετε και λυπάμαι που εξαφανίστηκα.
Θα επιστρέψω όμως και ανυπομονώ να τα πούμε και να επανασυνδεθούμε. Δεν θα είμαι σε θέση να σας πω πολλά για αυτή τη χρονιά - πάρα πολλά έχουν ξεθωριάσει λόγω της αϋπνίας, αλλά θέλω τόσο πολύ να ακούσω για τη δική σας.
Τα λέμε σύντομα, φίλες μου, και πάνω απ' όλα, σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Με αγάπη,
Η ταλαιπωρημένη φίλη σας»
Ελεύθερη μετάφραση: mother.ly
.jpg)
