«Θα το πω στον πατέρα σου!»: γιατί δεν πρέπει να παρουσιάζουμε τον μπαμπά σαν μπαμπούλα

«Πριν από λίγο καιρό ενώ έκανα τα παιδιά μου μπάνιο συνέβη το εξής: άρχισαν να τσακώνονται και να ουρλιάζουν για κάτι ασήμαντο. Φτάνοντας στα όρια μου τους είπα αυστηρά: ''Θέλετε να φωνάξω τον πατέρα σας;''

Αμέσως σταμάτησαν και χαμήλωσαν φοβισμένα τα κεφάλια τους.

Ο σύζυγός μου βρισκόταν στο απέναντι δωμάτιο και έτσι είχε ακούσει τα πάντα. Λίγο μετά μου είπε: ''Σε παρακαλώ, μη με χρησιμοποιείς ως απειλή. Δεν θέλω να με βλέπουν σαν τον μπαμπούλα.''

Σοκαρίστηκα. Σκέφτηκα όλες τις φορές που είχα χρησιμοποιήσει τον άντρα μου για να συμμορφώσω τα παιδιά μας. Ήταν πάρα πολλές.

"Περιμένετε μέχρι να γυρίσει ο μπαμπάς στο σπίτι!"
"Θα δούμε τι θα πει ο μπαμπάς γι' αυτό αργότερα!"
"Θα τηλεφωνήσω στον πατέρα σας αν δεν κάνετε ησυχία!"

Τόσες πολλές φορές…

Δεν θέλω τα παιδιά μας να φοβούνται τον μπαμπά τους. Δεν θέλω η σχέση τους μαζί του να είναι αυτή της τιμωρίας και του εκφοβισμού.

Πολλές μητέρες παλαιότερης γενιάς έχουν πέσει σ’ αυτή την παγίδα. Η δική μας όμως η γενιά πρέπει να το αποφύγει. Είναι στο χέρι μας.

Τους τελευταίους δύο μήνες δούλεψα πολύ σκληρά για να μην το κάνω. Δεν θέλω να τον βλέπουν ως τον ''κακό'' της υπόθεσης. Και είναι εξίσου σημαντικό τα παιδιά μου να μάθουν να με ακούν χωρίς απειλές και εκφοβισμούς.

Σιγά σιγά, μαθαίνω ότι είναι αυτές οι μικρές, ανεπαίσθητες αλλαγές που έχουν μεγάλο αντίκτυπο στη δυναμική μιας οικογένειας. Τώρα το ξέρω. Γι΄αυτό και δεν θα το κάνω ποτέ ξανά.»