«Να θυμάσαι, δεν είσαι μόνο μαμά...»

«Να θυμάσαι, δεν είσαι μόνο μαμά...»

Οι ρόλοι που έχουμε ως γυναίκες είναι πολλοί και απαιτητικοί. Δεν είναι να απορεί κανείς, λοιπόν, που τις περισσότερες φορές χάνουμε τον εαυτό μας  και ξεχνάμε το ποιες πραγματικά είμαστε. Αυτό το κείμενο ίσως μας βοηθήσει όμως να τον ξαναβρούμε.

«Να θυμάσαι να σβήνεις τα φώτα...
 
Δεν είσαι μόνο μαμά. Στον δρόμο για το σούπερ μάρκετ, στρέψε την προσοχή σου στο σώμα σου. Θυμήσου ότι υπάρχει δίχως τις ανησυχίες σου, πακέτο.
 
Κοίταξε γύρω σου και προκάλεσε τον εαυτό σου να βρει "πράσινο" στην γειτονιά ή να ανακαλύψει τα πιο όμορφα μπαλκόνια.
 
Είσαι άνθρωπος, βίωσε το να περπατάς δίχως να παίρνεις τις σκέψεις σου μαζί.
Δεν είσαι μόνο επαγγελματίας.
 
Την στιγμή που οδηγάς για την επιστροφή στο σπίτι, στρέψε την προσοχή στο στομάχι, στον αυχένα ή την μέση σου. Πώς νιώθουν; Θυμήσου ότι σε εξυπηρετούν με την λειτουργία τους. Θυμήσου ότι υπάρχουν, πέρα από τα εμπόδια που βιώνει το μυαλό στην δουλειά.
 
Παρατήρησε τα χρώματα του ουρανού ή τις μυρωδιές που ξυπνούν τις αισθήσεις σου.
Δεν είσαι μόνο διαχειριστής ενός σπιτιού ή μαγείρισσα.
 
Όταν όλοι φύγουν από το σπίτι, φτιάξε το ζεστό σου ρόφημα και κάτσε για λίγο στην αγαπημένη σου γωνία.Βάλε το αγαπημένο σου τραγούδι και προσκάλεσε την γυναίκα που κρύβεις μέσα σου να απολαύσει για μια στιγμή τον εαυτό της. Δίχως τους προβληματισμούς του.
 
Τις στιγμές που δεν είσαι μαμά, σύντροφος,επαγγελματίας, κόρη, φίλη, δώσε την ευκαιρία στον εαυτό σου να θυμηθεί ότι υπάρχεις. Εσύ, δίχως τους ρόλους αυτούς.
 
Ανέπνευσε. Και περπάτα σαν να περπατάς πρώτη φορά στον δρόμο αυτό.
 
Οδήγησε σαν να οδηγάς πρώτη φορά, επικεντρωμένη σε εσένα και την αίσθηση του ότι μόλις τα έχεις καταφέρει.
 
Κάθισε στην πολυθρόνα σου, σαν να υποδέχεσαι έναν αγαπημένο που έχεις να δεις χρόνια.
 
Και άσε τις ανησυχίες σου για τη στιγμή που μπορείς να κάνεις κάτι για αυτές.
 
Μην χαραμίσεις τα λεπτά που σου δίνονται ελεύθερη από τους ρόλους, στην φυλακή του νου και της μάταιης σκέψης.
 
Όρισε στο μυαλό σου μια ώρα, "το μισάωρο της ανησυχίας" και όποτε έρχεται κάτι που σε πιέζει, σε αγχώνει ή σε δυσκολεύει... Πες: "Μπορώ να κάνω κάτι τώρα για αυτό; Αν όχι, θα του δώσω χώρο στο "μισάωρο ανησυχίας" που έχω ορίσει".
 
Να κουβαλάς τον εαυτό σου μαζί σου. Και όχι τα όσα είσαι για τους άλλους, όταν βρίσκεις την ευκαιρία και δεν είσαι μαζί τους.
 
Να θυμάσαι να σβήνεις τα φώτα. Για να μπορείς να συναντάς το φως που είναι ήδη αναμμένο, μέσα σου.»

v