Αυτό το άρθρο είναι για όλες τις γυναίκες που προσπάθησαν και δεν τα κατάφεραν, για όσες δέχτηκαν κριτική, για όσες ένιωσαν ότι απέτυχαν, για όσες πάλεψαν μέσα τους για να αποδεχτούν κάτι που δεν φαντάζονταν ποτέ. Είναι ένα άρθρο που θέλει να απαλύνει το βάρος και να υπενθυμίσει πως η μητρότητα πολλές φορές είναι πιο πολύπλοκη απ' όσο νομίζαμε.
Όταν η πραγματικότητα διαφέρει από τις προσδοκίες
Πολλές γυναίκες ξεκινούν το ταξίδι της μητρότητας φορτωμένες με εικόνες και προσδοκίες. Έχουν ακούσει ότι ο θηλασμός είναι κάτι το δεδομένο. Τους έχουν πει ότι όλες μπορούν και ότι αν προσπαθήσουν αρκετά θα το πετύχουν. Έτσι, όταν κάτι δεν πηγαίνει όπως το φαντάζονταν βιώνουν ένα σοκ που δεν είχαν προετοιμαστεί να διαχειριστούν.
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Ο θηλασμός είναι μια διαδικασία που απαιτεί υπομονή, υποστήριξη και πάνω απ' όλα χρόνο. Δεν εξαρτάται μόνο από τη θέληση της μητέρας. Παίζουν ρόλο οι ορμόνες, η υγεία της γυναίκας, το ιστορικό της κύησης, το είδος του τοκετού, η ανατομία του μωρού και χιλιάδες απρόβλεπτοι παράγοντες. Κάποιες φορές δεν υπάρχει τρόπος να επιτευχθεί πλήρως. Και αυτό δεν είναι αποτυχία. Είναι απλώς μια από τις πολλές πιθανές εκδοχές της μητρότητας.
Οι ενοχές που γεννιούνται χωρίς να το θέλουμε
Ακόμη και όταν η λογική λέει πως δεν φταις εσύ, δεν μπορείς να ελέγξεις το πώς νιώθεις. Οι ενοχές εμφανίζονται ύπουλα και πολλές φορές γίνονται η εσωτερική φωνή σου:
Μήπως δεν προσπάθησα αρκετά.
Μήπως δεν είμαι αρκετά καλή μαμά.
Μήπως στερώ κάτι από το μωρό μου.
Αυτές οι σκέψεις μπορούν να δημιουργήσουν έναν ατελείωτο φαύλο κύκλο. Ειδικά όταν γύρω από τη μητέρα υπάρχουν σχόλια από συγγενείς ή γνωστούς που επιμένουν στη φράση «ο θηλασμός είναι ό,τι καλύτερο για το μωρό». Η πρόθεση μπορεί να είναι καλή, αλλά συχνά κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
Γιατί μια μαμά εκείνη τη στιγμή χρειάζεται ανακούφιση και στήριξη, όχι μια υπενθύμιση για αυτό που δεν κατάφερε.
Η λεπτή γραμμή ανάμεσα στην ενοχή και την επιλόχεια θλίψη
Οι μέρες μετά τον τοκετό είναι ήδη φορτισμένες συναισθηματικά. Οι ορμόνες κάνουν έντονες διακυμάνσεις, το σώμα προσπαθεί να επανέλθει και η γυναίκα βρίσκεται σε μια νέα πραγματικότητα γεμάτη αλλαγές. Αν σε όλα αυτά προστεθεί η απογοήτευση για τον θηλασμό και η αυτοκριτική, ο κίνδυνος για επιλόχεια θλίψη αυξάνεται.
Η μητέρα μπορεί να νιώσει ότι δεν ανταποκρίνεται στον ρόλο της. Μπορεί να απομονωθεί, να κλαίει συχνά, να ανησυχεί υπερβολικά ή να αισθάνεται πως δεν απολαμβάνει το μωρό όσο θα ήθελε. Αυτά τα συναισθήματα είναι πολύ συνηθισμένα και δεν αποτελούν ένδειξη αδυναμίας. Είναι όμως σημαντικό να αναγνωριστούν ώστε να αντιμετωπιστούν εγκαίρως.
Το μωρό χρειάζεται πάνω από όλα μια ήρεμη μαμά
Σε όλες τις συζητήσεις για τον θηλασμό ξεχνάμε συχνά το πιο σημαντικό. Το μωρό δεν χρειάζεται μόνο γάλα. Χρειάζεται μια μητέρα που να νιώθει ασφαλής, γαλήνια και συναισθηματικά διαθέσιμη. Μια μητέρα που μπορεί να αγκαλιάσει το μωρό της με αγάπη και όχι με τον φόβο ότι δεν κάνει κάτι σωστά.
Ο δεσμός μιας μαμάς με το μωρό δεν χτίζεται μόνο μέσα από τον θηλασμό. Χτίζεται μέσα από τα χάδια, τα βλέμματα, τις αγκαλιές, τη φροντίδα. Χτίζεται όταν η μαμά νιώθει πως αξίζει και πως είναι αρκετή. Γιατί η αξία μιας μητέρας δεν εξαρτάται από το αν θήλασε ή όχι.
Η σημασία της υποστήριξης από το περιβάλλον
Κανείς δεν πρέπει να κρίνει μια μητέρα για τον τρόπο που ταΐζει το μωρό της. Αντί για κριτική, εκείνη τη στιγμή μια μαμά χρειάζεται κατανόηση. Αντί για συμβουλές, χρειάζεται ενσυναίσθηση. Αντί για πίεση, χρειάζεται ένα «είσαι καλή μαμά και το ξέρει το μωρό σου».
Ο σύντροφος, οι φίλοι, η οικογένεια μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στη συναισθηματική ισορροπία της νέας μαμάς. Η υποστήριξη μπορεί να διώξει τις ενοχές και να επιτρέψει στη νέα μαμά να συνδεθεί πραγματικά με το μωρό χωρίς να νιώθει ότι πρέπει να αποδείξει κάτι στον περίγυρό της.
Και μην ξεχνάς: δεν υπάρχουν τέλειες μαμάδες
Δεν υπάρχουν τέλειες μαμάδες. Υπάρχουν αληθινές μαμάδες που αγαπούν με όλη τους την καρδιά. Κάθε μητέρα έχει το δικαίωμα να κάνει τις επιλογές της και να προσαρμόζει τη φροντίδα του παιδιού στις δικές της δυνατότητες και ανάγκες.
Αν δεν μπόρεσες να θηλάσεις δεν απέτυχες. Αν ένιωσες ενοχές δεν σημαίνει ότι είσαι αδύναμη. Σημαίνει ότι νοιάζεσαι βαθιά. Όμως είναι ώρα να αφήσεις πίσω σου αυτό το βάρος. Γιατί τώρα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται να είσαι ήρεμη. Και το αξίζεις να είσαι ήρεμη. Για να χαρείς τις πρώτες μέρες με το μωράκι σου όσο περισσότερο μπορείς.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει είναι ότι έχεις το μωράκι σου στην αγκαλιά σου και ότι αυτό... έχει εσένα!
