Τι είναι το controlled crying
Το controlled crying είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται από αρκετούς γονείς για να «εκπαιδεύσουν» το παιδί να κοιμάται εύκολα και γρήγορα και σταδιακά να αποκτήσει μια συνεχόμενη ροή στο πρόγραμμα του ύπνου. Είναι ένας τρόπος που ωφελεί και τους κουρασμένους γονείς, αλλά και το ίδιο το μωρό που ταλαιπωρείται. Σε αντίθεση με το crying it out, είναι μια ηπιότερη μέθοδος που συστήνει το να αφήνετε το παιδί να κλαίει για συγκεκριμένα, και μεγαλύτερα σε διάρκεια τη φορά διαστήματα, πριν το πάρετε αγκαλιά. Σκοπός είναι τα μωρά να αναπτύξουν την ικανότητα να ηρεμούν από μόνα τους, χωρίς την βοήθεια των γονιών, αλλά και χωρίς πολλά δάκρυα.
Ποια είναι τα βήματα της μεθόδου
- Το πρώτο και σημαντικότερο που έχετε να κάνετε είναι να φτιάξετε ένα πρόγραμμα ύπνου, το οποίο θα τηρείτε πιστά, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα βοηθήσετε το παιδί να ακολουθήσει μια ρουτίνα, την οποία πρόκειται και να συνηθίσει.
- Φροντίζετε να βάλετε το μωρό στην κούνια, όταν είναι ξύπνιο και αφού το καληνυχτίσετε, φεύγετε απ’ το δωμάτιο.
- Στην περίπτωση που αρχίσει να κλαίει, περιμένετε 2 λεπτά έξω απ΄το δωμάτιο και μετά μπαίνετε μέσα να το καθησυχάσετε. Όταν ηρεμήσει βγαίνετε ξανά.
- Αν το κλάμα συνεχιστεί για παραπάνω από 5 λεπτά, επαναλαμβάνετε την προηγούμενη διαδικασία, μόνο, που αυτή την φορά περιμένετε 7 λεπτά. Το σκεπτικό πίσω από αυτή την μεθοδολογία είναι να παρατείνετε το χρόνο που λείπετε από τον χώρο κατά 2 λεπτά τη φορά.
Τι πρέπει να προσέξετε
- Το controlled crying δεν ενδείκνυται για μωρά κάτω των 6 μηνών, καθώς είναι πολύ νωρίς για να ξέρετε αν θα υπάρξουν προβλήματα στον ύπνο.
- Είναι σημαντικό να είστε αυστηρή, γιατί ουσιαστικά εκπαιδεύετε το παιδί στον ύπνο και μόνο με το να τηρείτε το πρόγραμμα που έχετε φτιάξει υπάρχει πιθανότητα να το καταφέρετε.
- Πρέπει να φροντίζετε να έχετε καλύψει όλες τις βασικές ανάγκες του παιδιού και να είστε σίγουρη ότι δεν πεινάει, διψάει ή πονάει κάπου.
Υπέρμαχοι και πολέμιοι
Υπάρχουν θετικά, όπως ότι το παιδί αποκτά την ικανότητα να μπορεί να κοιμάται μόνο του και μαθαίνει να αυτοκαθησυχάζεται. Επιπλέον, αυτό δίνει τη δυνατότητα στους γονείς να ξεκουράζονται και να μπορούν να λειτουργήσουν καλύτερα στην καθημερινότητά τους.
Από την άλλη, υπάρχει ο κίνδυνος το παιδί να νιώσει εγκατάλειψη και αυτό να τραυματίσει τον μετέπειτα ψυχισμό του. Αλλά, και η ψυχολογία της μητέρας μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά και να νιώσει τύψεις και ότι είναι ανήμπορη να τα βγάλει πέρα.
Η συζήτηση γύρω από το controlled crying και γενικώς γύρω από τις διάφορες μεθόδους εκπαίδευσης ύπνου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα και αντιδράσεις. Κάθε γυναίκα, όμως, έχει το δικαίωμα να κάνει τη δική της επιλογή και να φροντίσει να πράξει το καλύτερο για ‘κείνη και το παιδί της.
