«Κανείς δεν θέλει να ακούσει μια θλιβερή ιστορία...
Αφού χώρισα, πέρασα πολύ καιρό στην μοναξιά μου. Παρόλο που ήμουν πλέον ανεξάρτητη και είχα βγει από μια τοξική σχέση, δεν έβρισκα καμία ευχαρίστηση. Ήμουν μόνη και βρισκόμουν σε ένα πολύ σκοτεινό και λυπηρό μέρος, όπου έκανα κακό στον εαυτό μου καθημερινά. Είχα γίνει βουλιμική, κάπνιζα πολύ και με το ζόρι σηκωνόμουν από το κρεβάτι.
Δεν μου άρεσε καθόλου εαυτός μου. Γιατί, λοιπόν, να θέλει κάποιος να είναι δίπλα μου;
Δεν ήμουν διασκεδαστική. Δεν ήθελα να βγω έξω. Δεν είχα αστείες ιστορίες για να μοιραστώ. Δεν μπορούσα να χαμογελάσω, πόσο μάλλον να γελάσω. Κανείς δεν θέλει να είναι κοντά σε ένα τέτοιο άτομο. Έτσι πίστευα. Αποφάσισα να μείνω μόνη για να μην γίνω εκείνη η φίλη που είναι μονίμως λυπημένη και κουραστική. Οι φίλοι και η οικογένειά μου δεν με βοήθησαν ούτε με υποστήριξαν, γιατί πολύ απλά δεν τους άφησα ποτέ να δουν πόσο άσχημα ήμουν.
Όσοι με έβλεπαν θεωρούσαν ότι δεν το έβαζα κάτω και προχωρούσα με τη ζωή μου, μέσα μου όμως είχα σπάσει!
Πέρασαν χρόνια από τότε και φέτος έγινα μανούλα. Η μητρότητα φέρνει απίστευτη χαρά και αγάπη στη ζωή σου, όπως και επίσης σωματική και συναισθηματική εξάντληση. Αμφιβάλλεις συνεχώς για τον εαυτό σου και κάνεις υπερπροσπάθειες για χάρη του παιδιού σου.
Στην αρχή δεν είπα σε κανέναν για όσα ένιωθα. Στο κάτω-κάτω, δεν είναι φυσιολογικό να είσαι κουρασμένη όντας νέα μαμά;
Κάποια στιγμή, όμως, δεν άντεξα! Άνοιξα την καρδιά μου σε μια φίλη μου την ρώτησα αν ζήτησε ποτέ βοήθεια από κανέναν. Η απάντησή της με συγκλόνισε. Μου είπε ότι δεν ήθελε αλλά το μετάνιωσε και αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω θα εμπιστευόταν τους ανθρώπους που έχει στη ζωή της. Μου έστειλε ένα απίστευτα μεγάλο μήνυμα με όλα τα πράγματα που συνέβαιναν τότε στην καθημερινότητά της και με συμβούλεψε τι να κάνω.
Είναι η καλύτερη μου φίλη, ήμουν πολύ κοντά της εκείνη την περίοδο και όμως δεν είχα καταλάβει τίποτα. Όπως και εκείνη αντίστοιχα δεν είχε καταλάβει μερικά χρόνια πριν. Αλλά είναι λογικό, γιατί φοβόμαστε να είμαστε εκείνη η φίλη που δεν είναι χαρούμενη, δεν έχει πλάκα. Νιώθουμε μια αφύσικη ντροπή για τις δυσκολίες μας.
Είναι τόσο λάθος να σκεφτόμαστε έτσι! Οι άνθρωποι που επιλέγω να έχω στη ζωή μου και εκείνοι που επιλέγουν να είναι στη δική μου θέλουν να είναι εκεί - για να είναι δίπλα μου στις καλές και τις κακές στιγμές. Το αντίδοτο της θλίψης είναι μια καλή φίλη που θα σε αγκαλιάσει και με την αγάπη της θα σε θεραπεύσει.
Και ας μην ξεχνάμε, οι αληθινοί φίλοι δεν φαίνονται μόνο στις χαρές μας αλλά και στις λύπες μας.»
Ελεύθερη μετάφραση από herviewfromhome.com
