«Έχω ένα υπέροχο παιδί και δεν θέλω δεύτερο, όσο κι αν επιμένουν οι συγγενείς μου»

«Έχω ένα υπέροχο παιδί και δεν θέλω δεύτερο, όσο κι αν επιμένουν οι συγγενείς μου»

Η Brenda Seltzer ήταν ακόμα στο μαιευτήριο όπου είχε μόλις γεννήσει τον γιο της, όταν η οικογένειά της άρχισε να ρωτάει «πότε με το καλό το δεύτερο;» Μια γνώριμη κατάσταση που, αν και συνήθως δίνουμε τόπο στην οργή, δεν είναι λίγες οι φορές που νιώθουμε όλη αυτή την εξωτερική πίεση να μας επηρεάζει ψυχολογικά. Ευτυχώς για τη Brenda, όχι μονο δεν επηρεάστηκε, αλλά δηλώνει και πολύ ευτυχισμένη με ένα παιδί, τον μονακριβο γιο της στον οποίο μπορεί να αφιερώσει όλη την αγάπη και την προσοχή της.

«Όλοι ρωτούσαν πόσο καιρό θα περιμένουμε μέχρι να βάλουμε μπρος για το δεύτερο, λες και έχουμε καμια φάμπρικα. Τι εννοείτε, τους ρωτούσα εγώ, ακόμα δεν γέννησα καλά καλά το πρώτο.

Άσε που η γέννα μου ήταν τόσο δύσκολη που δεν ξέρω αν θα ήθελα να το ξαναπεράσω όλο αυτό, όσο και αν αξίζει τον κόπο. Δούλευα σε όλη σχεδόν την εγκυμοσύνη και όταν ήμουν πια με την κοιλιά στο στόμα, δεν είδα κανέναν συγγενή να έρθει να βοηθήσει. Αλλά τώρα, αναρωτιούνται πότε θα κάνω το δεύτερο.

Θα μου πείτε, τι σχέση έχει τι θέλουν εκείνοι; Όντως, αν εγώ ήθελα θα το έκανα αύριο κιόλας. Αλλά δεν έχω νιώσει καμία τέτοια ανάγκη ακόμα. Είμαι πολύ χαρούμενη με το μικρό μου και έχω ήδη βάλει στην άκρη χρήματα για όλα όσα ονειρεύομαι να κάνουμε μαζί σ’ αυτά τα πρώτα υπέροχα χρόνια της ζωής του.

Κι ο πατέρας του είναι χαρούμενος. Έχουμε τη δυνατότητα να του αφιερώσουμε όλον τον ελεύθερο χρόνο μας και όλη την προσοχή μας. Είναι και τα κουράγια μας που μπορεί και να μας πρόδιδαν αν συνεχίζαμε. Δουλεύουμε αρκετά και οι δύο και δεν είμαστε σίγουροι αν θα μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες δύο παιδιών. Όσο μεγαλώνει ο μικρός, άλλωστε, μαθαίνουμε κι εμείς μαζί του και κάθε μέρα είναι τόσο συναρπαστική που δεν σκεφτόμαστε τίποτε άλλο.

Αυτό που δεν μου αρέσει είναι που όλοι μας κοιτάζουν με απορία που δεν κάνουμε δεύτερο παιδί. Αλλά είναι δική μας επιλογή και κανείς δεν θα έπρεπε να έχει άποψη γι’ αυτό. Ή, εάν έχει, θα έπρεπε να την κρατάει για τον εαυτό του. Άραγε δεν αντέχουν να μας βλέπουν τόσο ευτυχισμένους και θέλουν σώνει και καλά να μας βάλουν στο τριπάκι να σκεφτόμαστε ότι κάτι κάνουμε λάθος;

Και δεν εννοώ ότι είμαστε πιο ευτυχισμένοι από οικογένειες με δύο, τρία και περισσότερα παιδιά. Αλλά νομίζω μπορούμε να λέμε ότι ως γονείς νιώθουμε την ίδια πληρότητα με όλους κι ας μην έχουμε πολλά παιδιά. Η εμπειρία του γονιού δεν είναι θέμα ποσότητας αλλά ποιότητας, να δίνεις και να παίρνεις αγάπη και στοργή με τρόπο που δεν υπάρχει όμοιός του.

Στο τέλος, έχουμε ένα υπέροχο παιδί στο οποίο μπορούμε να δώσουμε τα πάντα και από ψυχικής και από υλικής πλευράς. Αυτό είναι που μετράει και όλα τα άλλα είναι κουτσομπολιά και δεν μας αφορούν.»

Ελεύθερη μετάφραση από huffpost.com

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ

Γραφτείτε στο Newsletter μας

Διαγωνισμοί, δώρα και τα πάντα για το παιδί και την οικογένεια!

v