«Από τότε που έγινε μητέρα η ζωή μου άλλαξε ριζικά. Τα λόγια δεν θα μπορούσαν ποτέ να περιγράψουν τα συναισθήματα που βίωσα όταν κράτησα για πρώτη φορά στην αγκαλιά μου το αγοράκι μου.
Η γνώση ότι ήμουν η μαμά του με έκαναν να νιώσω την αγάπη στην πιο καθαρή και αθώα μορφή της. Ήταν η στιγμή που έγινα άλλλος άνθρωπος. Αυτό που δεν περίμενα με τίποτα όμως ήταν ότι και ο άντρας μου θα άλλαζε τόσο πολύ.
Πάντα είχε ευγενική ψυχή και νοιαζόταν για τους άλλους. Αυτά τα στοιχεία του με έκαναν να τον ερωτευτώ αμέσως. Τον γνώρισα στη δουλειά και ενώ δουλεύαμε σε διαφορετικά τμήματα, πάντα θα ερχόταν στο γραφείο μου για να με ρωτήσει πώς ήταν η μέρα μου και για να με φλερτάρει. Αν τα πράγματα ήταν δύσκολα, θα έκανε ή θα έλεγε κάτι για να σκάσω στα γέλια. Ήταν τόσο γνήσιο και αληθινό το ενδιαφέρον του.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν και αφότου παντρευτήκαμε παρέμεινε ο ίδιος άνθρωπος. Θα έκανε αστεία για να γελάσω όταν δεν ήμουν καλά και θα με έπαιρνε τρυφερές αγκαλιές για να μου δείξει ότι όλα θα πάνε καλά.
Πάντα πίστευα ότι θα γινόταν σπουδαίος πατέρας. Ωστόσο, δεν ήμουν ο μοναδικός του έρωτας. Η δουλειά του ήταν μεγάλη του αγάπη και ήταν πολύ αφοσιωμένος σ' αυτή και, κάποιες φορές, ερχόταν πριν από εμένα.
Με πλήγωνε αλλά το καταλάβαινα. Έχτιζε την καριέρα του και, για να είμαι ειλικρινής το ίδιο έκανα και εγώ. Αγαπιόμασταν και αυτό ήταν το μόνο που είχε σημασία.
Και μετά έμεινα έγκυος. Οι προτεραιότητές μου άρχισαν να αλλάζουν. Δεν ήμασταν μόνο οι δυο μας τώρα - θα γινόμασταν οικογένεια. Καθώς ο γιος μου μεγάλωνε μέσα στην κοιλιά μου, τόσο πιο πολύ δενόμουν μαζί του. Ο δεσμός μάνας - παιδιού είναι πανίσχυρος.
Δεν ίσχυε το ίδιο όμως για τον άντρα μου. Μην με παρεξηγείτε, ήταν ενθουσιασμένος που θα γίνει πατέρας ωστόσο το δέσιμο δεν υπήρχε ακόμα.
Μέχρι τη στιγμή που κράτησε τον γιο του για πρώτη φορά! Τότε συνειδητοποίησε ότι ήταν μπαμπάς. Αυτός ήταν ο γιος του. Και ότι τον χρειαζόμασταν, όλοι.
Αμέσως οι προτεραιότητές του άλλαξαν. Τίποτα δεν ήταν πιο πάνω από εμάς και καθώς η οικογένειά μας μεγάλωσε, αυτό δεν άλλαξε ποτέ.
Toν να τον βλέπω με τα παιδιά μας είναι σκέτη μαγεία. Όταν σκαρφαλώνουν πάνω του ή όταν τα κυνηγάει μέσα στο σπίτι για να παίξουν. Τον παρακολουθώ καθώς κάθεται στο πάτωμα μαζί τους για να παίξει με δεινόσαυρους και να χτίσει πύργους από τουβλάκια.
Πώς τρέχουν τα παιδιά μου για να τον καλοσωρίσουν όταν γυρίζει απ' τη δουλειά. Τα πρόσωπά τους λάμπουν από χαρά και το μόνο που ακούω είναι γέλια.
Τα γεμίζει αγάπη, τα αγκαλιάζει και τους διαβάζει παραμύθια τα βράδια. Δεν θα φύγει από δίπλα τους εάν δεν κοιμηθούν. Είναι δίπλα τους γιατί τον χρειάζονται και το νιώθει.
Η καρδιά μου είναι γεμάτη αγάπη για τον άντρα που παντρεύτηκα και πλημμυρίζω από ευτυχία όταν βλέπω πόσο καταπληκτικός πατέρας είναι. Νιώθω ευγνωμοσύνη γιατί ξέρω πόσο τυχερή είμαι!»
Πηγή: cafemom.com
