Ο 1ος χρόνος με το μωρό είναι μια γερή δοκιμασία για τις αντοχές μας

Ο 1ος χρόνος με το μωρό είναι μια γερή δοκιμασία για τις αντοχές μας

Όσο έτοιμες κι αν νομίζουμε ότι είμαστε για τα ζόρια που θα αντιμετωπίσουμε τον πρώτο καιρό με το μωρό μας, η πραγματικότητα μας διαψεύδει κάθε φορά επειδή, για κάθε νέα μαμά, οι προκλήσεις είναι πολύ περισσότερες από τη φροντίδα του νεογέννητου. Καλώς ή κακώς, οι καινούργιες προτεραιότητες της ζωής μας επιφέρουν και αλλαγές στο τρόπο που ιεραρχούμε και διαχειριζόμαστε όλα τα υπόλοιπα. Ειδικά ο πρώτος χρόνος, μέχρι να μπουν όλα και όλοι στη θέση τους, είναι μια γερή δοκιμασία για κάθε γυναίκα που γίνεται μαμά...

Είναι η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής μας

Κακά τα ψέματα, ό,τι και αν έχει κάνει μια γυναίκα στη ενήλικη ζωή της, ό,τι ευθύνες και αν έχει αναλάβει, τίποτα δεν συγκρίνεται με τη φροντίδα ενός μικρού παιδιού από την ημέρα της σύλληψής του κιόλας. Είναι η ύψιστη ευθύνη, η πιο σημαντική αποστολή του κόσμου και δεν υπάρχει μαμά – ακόμα και οι πλέον χαλαρές – που να μην νιώθει αυτό το πρωτόγνωρο βάρος στις πλάτες της. Μεγαλώνεις έναν άνθρωπο και, σε ένα βαθμό, καθορίζεις το μέλλον του.

Δοκιμάζονται τα κότσια μας…

Πριν γίνεις μαμά, θυμάσαι πολλές φορές να τελειώνει η μέρα και να νιώθεις τόσο κουρασμένη που δεν μπορείς ούτε τα δόντια σου να πλύνεις πριν κοιμηθείς. Ε, λοιπόν, με το παιδί αντιλαμβάνεσαι πως όλες εκείνες τις φορές δεν ήσουν πραγματικά κουρασμένη, νόμιζες ότι εισαι. Τον πρώτο χρόνο με το μωρό, η έννοια της κούρασης παίρνει άλλες διαστάσεις για μια μαμά και ανακαλύπτει αντοχές που δεν πίστευε ότι έχει.

Η σχέση με τον σύζυγό μας…

Ας το παραδεχτούμε, ο ερχομός ενός μωρού δοκιμάζει, μεταξύ άλλων, και τη σχέση των δύο συντρόφων, αφού η ζωή τους αλλάζει ριζικά και αν ο άντρας δεν είναι έτοιμος γι’ αυτό, πολλά μπορεί να πάνε στραβά. Η στήριξη του μπαμπά είναι πολύ σημαντική για τη νέα μαμά και ο τρόπος με τον οποίο εκείνος αντιμετωπίζει τις νέες οικογενειακές προκλήσεις μπορεί είτε να την ανακουφίσει είτε να την αγχώσει ακόμη πιο πολύ.

Και οι σχέσεις μας με τους άλλους

Ο πρώτος καιρός με το παιδί είναι μια σχετικά μοναχική εμπειρία, μετά το δίμηνο, όμως, ένα σωρό άνθρωποι παρελαύνουν στην καθημερινότητα μιας μαμάς με ανάμικτα αποτελέσματα. Από τους πιο κοντινούς (γιαγιάδες, θείες) μέχρι τους πιο μακρινούς (φίλες, συγγενείς), όλοι θέλουν να βοηθήσουν αλλά όχι πάντα με τον σωστό τρόπο. Η συνέπεια είναι να δοκιμάζεται η υπομονή της νέας μαμάς, αλλά και οι επιμέρους σχέσεις της με τον ευρύτερο περίγυρό της.

Δεν είμαστε πια απλές γυναίκες, είμαστε μαμάδες!

«Ένα παιδί κάνει μια απλή γυναίκα μάνα...», λέει ο χιλιοτραγουδισμένος στίχος του Κώστα Ψυχογιού, κρύβοντας μέσα του όλη την αλήθεια της μητρότητας ως αναβάπτιση κάθε γυναίκας σε έναν ρόλο μοναδικό και Θείο. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να είναι ένας ρόλος εύκολος, αλλά μια σκληρή δοκιμασία που, όμως, έρχεται πακέτο με το δυνατότερο κίνητρο που υπάρχει: την εξασφάλιση της ευτυχίας των παιδιών μας!

v