Δεν είχα καταλάβει πόσο αποξενωμένη ένιωθα στο γάμο μου, μέχρι που έκανα παιδιά

Δεν είχα καταλάβει πόσο αποξενωμένη ένιωθα στο γάμο μου, μέχρι που έκανα παιδιά

Με τον άντρα μου γνωριστήκαμε πριν τρία χρόνια και, παρόλο που δεν ερωτευτήκαμε πολύ, αγαπηθήκαμε. Ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον… μέχρι τότε, νόμιζα πως η αγάπη είναι όταν δυο άνθρωποι βαδίζουν σε δύο παράλληλους δρόμους που δε συναντιούνται ποτέ. Έτσι έκαναν και οι γονείς μου, έτσι είχα μάθει. Οτιδήποτε άλλο έμοιζε ξένο και υπερβολικό στα μάτια μου.

Πολύ σύντομα παντρευτήκαμε και, λίγους μήνες μετά, έμεινα έγκυος. Παρόλο που δεν ήταν ιδιαίτερα τρυφερός μαζί μου, δεν παραπονιόμουν. Δεν επιζητούσα την φροντίδα του. Τα έκανα όλα μόνη μου, όπως άλλωστε είχα συνηθίσει. Μπορώ να πω μάλιστα, πως ήμουν ευτυχισμένη. 

Ωστόσο, από τη στιγμή που γέννησα, άλλαξαν όλα! Τα δίδυμα κοριτσάκια μας ήρθαν στη ζωή μου και έφεραν τα πάνω κάτω. Μαζί τους κατάλαβα τι σημαίνει να δίνεις ακόμα και τη ζωή σου για κάποιον, να θες να τον φροντίζεις, να είναι ολόκληρος ο κόσμος σου. Με λίγα λόγια, μετά τις κόρες μου συνειδητοποίησα με τον πιο απότομο τρόπο πόσο αποξενωμένη ένιωθα στο γάμο μου.

Κατάλαβα τι σημαίνει «κοινός χρόνος»

Είναι αστείο, αλλά πριν έρθουν τα παιδιά στη ζωή μου νόμιζα ότι ο χρόνος που περνάω με τον σύζυγό μου είναι ποιοτικός. Συνήθως τα βράδια, επιστρέφοντας από τη δουλειά κι αφού είχα περάσει αρκετό χρόνο στη κουζίνα για να ετοιμάσω μόνη μου το δείπνο, καθόμασταν μπροστά στην τηλεόραση για να φάμε. Μόλις κουραζόμασταν, απλά μεταφερόμασταν στην κρεβατοκάμαρα σχεδόν χωρίς να ανταλλάσσουμε κουβέντα. 

Για αρκετό καιρό νόμιζα ότι αυτό κάνουν όλα τα παντρεμένα ζευγάρια και άφηνα την κοινή μας ζωή να κυλάει άχρωμα. Όταν γέννησα τα δίδυμάκια μας, όμως, και ειδικά όταν μεγάλωσαν λίγο, συνειδητοποίησα ότι όταν είσαι δεμένος με τον άνθρωπό σου, συζητάτε, βρίσκετε κοινά ενδιαφέροντα και ανυπομονεί ο ένας να βρει λίγο χρόνο με τον άλλον. 

Κατάλαβα τι σημαίνει «κάνουμε πράγματα μαζί»

Τα παιδιά ανυπομονούν να επιστρέψω σπίτι από τη δουλειά και να κάνουμε πράγματα παρέα. Το ίδιο κι εγώ, φυσικά! Με τον άντρα μου, δεν συνέβη ποτέ αυτό… Αντίθετα, μετά από την συγκατοίκησή μας, δεν ένιωσα ποτέ ότι λαχταρά να κάνουμε πράγματα μαζί. 

Οι δουλειές του σπιτιού, το μαγείρεμα, ακόμα και η ετοιμασία του τραπεζιού όταν περιμέναμε φίλους, γινόντουσαν όλα από μένα. Δεν έδειξε ποτέ την επιθυμία να έρθει κοντά μου, να με αγκαλιάσει ή να με βοηθήσει… Ακόμα και τα Σαββατοκύριακα, όμως, δεν πήρε ούτε μία φορά την πρωτοβουλία να κάνουμε κάτι παρέα σαν ζευγάρι. 

Κατάλαβα τι σημαίνει «αντιμετωπίζουμε τα πάντα μαζί»

Ως κλασική μαμά, έχω μάθει στα παιδιά μου ότι είμαι και θα είμαι πάντα δίπλα τους. Μαζί αντιμετωπίζουμε τα άσχημα, μαζί λύνουμε τα προβλήματα, μαζί απολαμβάνουμε και τα ωραία! Δυστυχώς, πριν κάνω παιδιά, δεν είχα αντιληφθεί πως με τον άντρα μου δεν έχω τέτοια σχέση. 

Πολλές φορές μου είπε να λύσω μόνη τα προβλήματά μου, αλλά τότε νόμιζα πως έτσι είναι οι σχέσεις. Έτσι ήταν και οι γονείς μου. Έτσι έμαθα. Έπρεπε να έρθουν τα δυο κορίτσια μου για να μου δείξουν ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος που ονομάζεται «μαζί». 

Κατάλαβα πόσο μόνη ένιωθα στο γάμο μου

Με λίγα λόγια, κατάλαβα πόσο μόνη ένιωθα στο γάμο μου. Το πρότυπο των γονιών μου που βιάστηκα να ακολουθήσω, δεν ταίριαζε σε μένα. Κατάλαβα ότι θέλω δίπλα μου έναν άνθρωπο να με νοιάζεται και να μου το δείχνει. Να με αγαπάει και να μου το λέει. Να λαχταράει να με δει, να περάσει χρόνο μαζί μου και να με φροντίζει - όπως θα τον φροντίζω κι εγώ. Οι κόρες μου μού έδειξαν ότι υπάρχει κι άλλου είδους σχέση, και τους είμαι ευγνώμων γι' αυτό. 

 Πηγή: yourtango.com

v