Μη θυμώνετε με τα 2χρονα, απλά δεν ξέρουν πώς να εκφραστούν

Μη θυμώνετε με τα 2χρονα, απλά δεν ξέρουν πώς να εκφραστούν

Λίγο πολύ, όλοι γνωρίζουμε την ορολογία «terrible twos». Είναι η ηλικία που κάθε γονιός αναρωτιέται πώς και πότε το γλυκό μωράκι του μεταμορφώθηκε σε μικρό... τερατάκι που φωνάζει, χτυπάει και ξεσπάει για το παραμικρό που (του) συμβαίνει.

Είναι εκείνη η περίοδος, όπου ένα λυμένο κορδόνι παπουτσιού μπορεί να οδηγήσει σε ουρλιαχτά και κλάματα, και που το μεσημεριανό γεύμα μπορεί να μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη επειδή το τοστ του δεν είσαι κομμένο, έτσι όπως το θέλει.

Πραγματικά είναι μια δύσκολη εποχή τόσο για τα μικρούλια, όσο και για εμάς τους γονείς. Η συμπεριφορά ενός νηπίου μας εξαντλεί, μας μπερδεύει και πολλές φορές μας απογοητεύει. Οφείλουμε ωστόσο, να θυμόμαστε ότι όλα αυτά είναι φυσιολογικά και το παιδί μας δεν είναι «κακό», απλώς δεν έχει μάθει ακόμα να εκφράζεται και να ελέγχει τα συναισθήματά του.

Mέχρι πρόσφατα το παιδί σας ήταν μωρό και φροντίζατε για κάθε του ανάγκη...

Τώρα, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τα δίχρονα υφίστανται σημαντικές κινητικές, διανοητικές, κοινωνικές και συναισθηματικές αλλαγές. Έχουν επίσης φτάσει σε μια ηλικία όπου καταλαβαίνουν πολλά από αυτά που λέγονται και γίνονται γύρω τους, αλλά δεν έχουν το λεξιλόγιο ακόμη για να εκφραστούν επαρκώς.

Είναι επίσης μια περίοδος κατά την οποία το μικρό σας παλεύει με την επιθυμία του για ανεξαρτησία. Θέλει να κάνει πράγματα μόνο του, αλλά το γεγονός ότι δεν τα καταφέρνει ή ότι πρέπει να ακολουθήσει συγκεκριμένουν κανόνες οδηγεί σε εκρήξεις θυμού και σε αυτό που εμείς θεωρούμε παράλογη συμπεριφορά.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες δημιουργούν εντάσεις μεταξύ σας και πολλές φορές θα αναρωτηθείτε τι κάνετε λάθος. Δεν πρέπει όμως να απογοητεύεστε! Όλο αυτό το... συναισθηματικό χάος είναι ένα απολύτως φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξης του παιδιού σας και θα βελτιώνεται όσο περνάει ο καιρός.

Ναι, το παιδί σας δεν είναι «κακό» και η επιθετικότητα είναι φυσιολογική

Μπορεί να είναι σοκαριστικό να βλέπετε το παιδί σας να χτυπάει, να σπρώχνει ή να γρατζουνάει κάποιον άλλον. «Μα, εγώ δεν του το έμαθα αυτό!», θα πείτε! Η αλήθεια είναι ότι, αν και δεν είναι κάτι που πρέπει να ενθαρρύνουμε, η επιθετικότητα είναι απολύτως φυσιολογική και είναι κάτι που πρέπει να... ξεμάθει κανείς.

Είναι απλώς η αυτόματη αντίδραση ενός υπανάπτυκτου εγκεφάλου σε μια απειλή και  ένα μέρος της βιολογίας μας που μπορεί να είναι δυνητικά σωτήριο για τη ζωή μας. Χωρίς αυτήν, δεν θα μπορούσαμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας ή τους άλλους.

Αυτό που πρέπει να μάθει το παιδί, βέβαια, είναι πώς να καταπιέζει τις επιθετικές παρορμήσεις του. Καθώς ωριμάζει και ο εγκέφαλός του αναπτύσσεται, η ικανότητά του να καταστέλλει την επιθετική συμπεριφορά θα αυξηθεί και η παρόρμησή του να ξεσπάει θα μειωθεί. Με λίγα λόγια, θα μάθει να ενεργεί με βάση τη λογική και όχι το ένστικτό.

Τα «terrible twos» μπορεί να φαίνονται σαν να διαρκούν μια αιωνιότητα, αλλά να είστε σίγουροι ότι αυτό το στάδιο θα τελειώσει. Προσπαθήστε όσο μπορείτε να είστε υπομονετικοί και να δείχνετε κατανόηση.

Να θυμάστε ότι αυτό το στάδιο είναι ζωτικής σημασίας για να εξελιχθεί το παιδί σας σε ένα σωστό ενήλικα. Τα δίχρονα δεν είναι «κακά» παιδιά, είναι απλώς ανθρώπινα όντα που πλοηγούνται σε έναν ολοκαίνουργιο κόσμο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Πληροφορίες από tiffytaffy.com

v