«Όταν ο 6χρονος γιος μου αντιμετώπισε τον 10χρονο νταή του σχολείου...»

«Όταν ο 6χρονος γιος μου αντιμετώπισε τον 10χρονο νταή του σχολείου...»

Όλα ξεκίνησαν μια μέρα που πήγα να πάρω τον γιο μου από το σχολείο. Πήγαινε στην Ά δημοτικού και ήταν κοινό μυστικό πως ένα μεγαλύτερο παιδί εκφόβιζε όλα τα υπόλοιπα κάνοντας το σχολείο άνω κάτω.

Στο προαύλιο, με περίμενε ο διευθυντής και με οδήγησε στο γραφείο λέγοντάς μου πως συνέβη ένα άσχημο περιστατικό, στο οποίο συμμετείχε και ο 6χρονος γιος μου. Μπαίνοντας στο γραφείο, είδα στη μία πλευρά τον νταή του σχολείου, ας τον πούμε Τ.,  να κρατάει το πρόσωπό του και να κλαίει και στην άλλη πλευρά το παιδί μου, συνοφρυωμένο και κατσουφιασμένο. 

Κάθισα σε μια καρέκλα, δίπλα στους γονείς του άλλου παιδιού, και τότε έμαθα τι έγινε. 

«Ο γιος σας χτύπησε τον συμμαθητή του στις τουαλέτες του σχολείου», μου είπε ο διευθυντής. Το 10χρονο αγοράκι άρχισε να κλαίει πιο δυνατά, εξηγώντας πως ο γιος μου του επιτέθηκε τελείως ξαφνικά και του προκάλεσε μεγάλο πόνο. 

Επειδή ξέρω πολύ καλά τον γιο μου, κατάλαβα αμέσως πως θα υπήρχε σοβαρός λόγος για να κάνει τέτοιο. Στράφηκα προς το μέρος του και τον ρώτησε γιατί έκανε ό,τι έκανε και η απάντησή του με δικαίωσε. 

«Μπήκα στην τουαλέτα και είδα τον Τ. να βασανίζει ένα παιδί της Β' δημοτικού. Τον είχε στριμώξει στη γωνία και τον έσπρωχνε ξανά και ξανά. Δεν προλάβαινα να ειδοποιήσω τη δασκάλα, έπρεπε να κάνω κάτι άμεσα. Έπρεπε να τον σταματήσω. Πλησίασα και του έδωσα μια μπουνιά στο πρόσωπο».

Αμέσως, είδα τις εκφράσεις των ενηλίκων που βρίσκονταν στο γραφείο να αλλάζουν. Είμαι σίγουρη πως μέχρι τότε νόμιζαν ότι ο γιος μου ήταν ο νταής της υπόθεσης... Ο Τ., επιβεβαίωσε την ιστορία του γιου μου και μετά από μικρή συζήτηση που ακολούθησε, επιστρέψαμε όλοι στο σπίτι μας. 

Αντίθετα απ' ότι περιμένετε οι περισσότεροι, δεν μάλωσα τον γιο μου ούτε τον έβαλα τιμωρία που χτύπησε τον συμμαθητή του. Αντίθετα, του είπα πόσο περήφανη είμαι και τον επιβράβευσα με ένα παγωτό.

Ο γιος μου δεν χρησιμοποιεί βία χωρίς λόγο, δεν θα το έκανε ποτέ. Εκείνος ξέρει πως η βία δεν είναι λύση κι εγώ ξέρω πως έχω ένα υπέροχο παιδί. Εκείνη η μέρα αποτελεί ορόσημο στην οικογένειά μας κι έχει γίνει η αφορμή για πολλές, εποικοδομητικές συζητήσεις.

Από εκείνη την ημέρα, η σχολική ζωή άλλαξε. Ο Τ. άλλαξε σχολείο και οι εκφοβισμοί σταμάτησαν. Δεν λέω πως είναι καλό πράγμα να μοιράζεις μπουνιές, κάθε άλλο! Λέω μόνο πως ο γιος μου υπερασπίστηκε τους συμμαθητές τους που υπέφεραν και με τον τρόπο του έβαλε τέλος στο μπούλινγκ στο σχολείο. Μέχρι, φυσικά, να εμφανιστεί ο επόμενος νταής... 

Πηγή: lovewhatmatters.com 

v