Πώς είναι να ζεις με τα πεθερικά σου ακριβώς από πάνω

Πώς είναι να ζεις με τα πεθερικά σου ακριβώς από πάνω

Η Μαρία είναι 30 χρονών και μοιράζεται τον προβληματισμό της για τον σύζυγό της και τη συμβίωση με τα πεθερικά της, που μένουν στο ακριβώς πάνω σπίτι από αυτούς:

Η ζωή με τα πεθερικά στο πάνω σπίτι

«Είμαι 30 ετών και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου... Πριν από δυο χρόνια και κάτι άρχισε η σχέση μου με τον άντρα μου. Πολύ γρήγορα, με κοινή θέληση και απόφαση, έμεινα έγκυος και τώρα έχουμε ένα αγοράκι ενός έτους! Ο άντρας μου κάνει δύο δουλειές για να τα βγάζουμε πέρα. Η μια εκ των δύο είναι η οικογενειακή επιχείρηση που έχει με τους γονείς του. Στο μέρος που βρίσκεται η επιχείρηση αυτή βρίσκεται και το πατρικό του, το οποίο αποτελείται από δυο σπίτια, πάνω κάτω στην ίδια αυλή. Δηλαδή, πάνω μένουν τα πεθερικά μου και κάτω εμείς, με την αυλή να είναι κοινή.

Εγώ έχω περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου σε μεγάλη πόλη και έχω μάθει να είμαι πιο ανεξάρτητη και αυτόνομη! Εκείνος έχει μάθει να ζει στο χωριό, με τους δικούς του. Όταν λοιπόν έμεινα έγκυος, τέθηκε το θέμα του που θα μείνουμε και που θέλουμε να μεγαλώσει το παιδί μας. Εκείνος ήθελε να μείνουμε στο χωριό, ενώ εγώ πάλι όχι... 

Ο μεγαλύτερος προβληματισμός μου δεν ήταν η ζωή στο χωριό, αλλά το ότι θα έπρεπε αναγκαστικά να μένουμε «πάνω - κάτω» με τα πεθερικά μου και να μοιραζόμαστε την ίδια αυλή. Ήξερα από την αρχή ότι έτσι δεν θα είχαμε καμία ιδιωτικότητα σαν ζευγάρι.  Δεν άντεχα να σκέφτομαι ότι θα γνωρίζουν τα πάντα για την κάθε μας κίνηση... Ποιος μπαίνει, ποιος βγαίνει, πότε τσακωνόμαστε, τι ώρα φεύγουμε, τι ώρα γυρνάμε!

Τελικά αποφασίσαμε με τον άντρα μου ότι θα τον ακολουθήσω στο χωριό κι ας μου ήταν δύσκολο. Είχαμε συμφωνήσει όμως ότι αν τελικά ένιωθα πίεση ή αν είχαμε θέμα με αυτή τη «συμβίωση», θα φεύγαμε. Όπως λένε όμως, «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»... Άφησα, λοιπόν, τα πάντα και το δέχτηκα!

Από τον πρώτο καιρό, αντιμετωπίζω θέματα με την πεθερά μου και νιώθω ότι γίνεται παρεμβατική! Αν, για παράδειγμα, ζητήσει κάτι ο άντρας μου, πριν καν προλάβω να το κάνω εγώ, το έχει ήδη τελειώσει εκείνη! Θέλει συνέχεια να έχει τον πρώτο λόγο σε όλα και έτσι αισθάνομαι σα να είμαι πάντα δεύτερη! Θέλει να κάνει κουμάντο σε θέματα που αφορούν μόνο εμένα και νιώθω ότι μηδενίζει την αξία και τις ικανότητές μου!

Όταν εκφράζω τα παράπονά μου στον άντρα μου, εκείνος πάντα με λέει υπερβολική και πιστεύει ότι θέλω να δημιουργώ συνεχώς θέματα. Δικαιολογεί πολύ συχνά τη μητέρα του και αρνείται να βάλει κάποια όρια. Μου λέει αν έχω κάποιο πρόβλημα μαζί της, να την πιάσω και να της το πω εγώ... Όμως αυτό με φέρνει σε δύσκολη θέση, καθώς δεν πρόκειται για τους δικούς μου γονείς. Είναι η δική του οικογένεια και θα πρέπει κάποιες φορές να παίρνει και ο ίδιος θέση, για να βρίσκουμε τις ισορροπίες μας. 

Του έχω προτείνει πολλές φορές να πάμε να μείνουμε σε δικό μας σπίτι, έστω κάπου εδώ κοντά. Πιέζομαι πολύ ψυχολογικά με αυτή την κατάσταση, αλλά δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για το πως νιώθω. Παίρνει πίσω αυτά που είχαμε συμφωνήσει στην αρχή, μου λέει ότι αυτός δεν πάει πουθενά και αν θέλω να φύγω μόνη μου! Τα βρίσκει όλα υπερβολικά και δεν παίρνει στα σοβαρά τους προβληματισμούς μου, γιατί μάλλον εχει βολευτεί. Tο θέμα είναι πως πρέπει να βρεθεί μια λύση, δεν θέλω να χαλάσω την οικογένεια μου...»

Πώς να βάλεις όρια στα πεθερικά

Όπως έχουμε πει και σε άλλο άρθρο του mama365.gr, το πιο σημαντικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να χτίζεται αρχικά μια καλή επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι. Μόνο έτσι θα μπορέσουν στην πορεία να τεθούν τα απαραίτητα όρια και με την οικογένεια του συζύγου. Οπότε, σε οποιαδήποτε παρόμοια περίπτωση, το ζευγάρι θα πρέπει να συζητήσει σοβαρά μεταξύ του τι του ταιριάζει και έπειτα να λάβει αποφάσεις για το πώς επιθυμεί να προχωρήσει.

Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ξεκαθαρίσει με τον σύντροφό μας πόσο χώρο και χρόνο επιθυμούμε να μοιραζόμαστε με τους άλλους και πόσο χώρο και χρόνο επιθυμούμε να διαθέτουμε αποκλειστικά για την οικογένειά μας. Εάν μεταξύ μας τα όρια αυτά είναι σαφή, τότε οποιοσδήποτε άλλος, ακόμη και εάν δε συμφωνεί με τα όρια αυτά, δεν έχει δυνατότητα να τα παραβιάσει, αφού απλά εμείς δεν θα το επιτρέψουμε να συμβεί.

 

v