Η μητρότητα, όσο όμορφη και γεμάτη αγάπη κι αν είναι, συνοδεύεται συχνά από ένα αόρατο βάρος. Ένα βάρος που δεν το έβαλε το παιδί, αλλά η κοινωνία, οι συγκρίσεις, οι άγραφοι «κανόνες» για το πώς πρέπει να είναι η «τέλεια μαμά». Κι όμως, αυτές οι ενοχές δεν σε κάνουν καλύτερη μητέρα. Σε κάνουν πιο κουρασμένη, πιο αγχωμένη, λιγότερο παρούσα.
Η αλήθεια είναι πως οι ενοχές χρειάζονται ένα μόνο πράγμα: να τις κοιτάξεις κατάματα και να τις αφήσεις να φύγουν.
Από πού έρχονται οι ενοχές της μαμάς
Πρώτα απ’ όλα, αξίζει να αναρωτηθείς: από πού έρχεται αυτή η αίσθηση ότι δεν είσαι «αρκετή»;
Συχνά, οι ρίζες βρίσκονται σε κοινωνικές προσδοκίες.Από μικρές μεγαλώνουμε με την ιδέα ότι η μητέρα πρέπει να είναι ακούραστη, πάντα χαμογελαστή, πάντα διαθέσιμη. Όμως καμία γυναίκα δεν είναι υπερήρωας.
Άλλες φορές, οι ενοχές γεννιούνται από τις συγκρίσεις. Στα social media βλέπουμε μαμάδες που φαίνονται πάντα περιποιημένες, με σπίτια σε τάξη και παιδιά που τρώνε μπρόκολο με χαρά. Η εικόνα αυτή δεν είναι αληθινή, αλλά το μυαλό την παίρνει ως μέτρο. Και τότε ξεκινά η κριτική: «Εγώ γιατί δεν τα καταφέρνω;».
Υπάρχει, βέβαια, κι εκείνη η εσωτερική φωνή που μας λέει πως κάθε λάθος ή αδυναμία θα αφήσει «σημάδι» στο παιδί. Σαν να μην επιτρέπεται η ανθρώπινη πλευρά.
Τι συμβαίνει όταν ζεις με ενοχές
Οι ενοχές δεν είναι απλώς μια δυσάρεστη σκέψη. Μπορούν να γίνουν τρόπος ζωής. Μια μόνιμη αυτοκριτική που σε κρατά εγκλωβισμένη.
Όταν πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά καλή μαμά, χάνεις την απόλαυση της στιγμής. Μπορεί να είσαι αγκαλιά με το παιδί σου και να σκέφτεσαι τι δεν έκανες σωστά την προηγούμενη μέρα. Ή να παίζεις μαζί του και να νιώθεις ότι θα έπρεπε να κάνεις περισσότερα.
Το αποτέλεσμα; Αντί να είσαι παρούσα, είσαι πάντα μισό βήμα πίσω, σε μια διαρκή μάχη με τον εαυτό σου.
Τι μπορείς να κάνεις για να τις αφήσεις πίσω σου
Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσεις ότι οι ενοχές δεν σε βοηθούν. Δεν κάνουν το παιδί πιο χαρούμενο ούτε εσένα πιο ικανή. Αντίθετα, σε εξαντλούν. Από εκεί και πέρα, μπορείς να δοκιμάσεις μικρές αλλά ουσιαστικές αλλαγές:
1. Δώσε χώρο στην ατέλεια
Το παιδί σου δεν χρειάζεται μια τέλεια μαμά. Χρειάζεται μια αληθινή μαμά. Μια γυναίκα που καμιά φορά κουράζεται, που ζητά συγγνώμη όταν χάνει την ψυχραιμία της, που δείχνει ότι και οι μεγάλοι έχουν όρια. Έτσι, του μαθαίνεις κάτι πολύτιμο: ότι η ατέλεια είναι μέρος της ζωής.
2. Σταμάτα τις συγκρίσεις
Κάθε οικογένεια είναι διαφορετική, κάθε παιδί μοναδικό. Το ότι μια μαμά δείχνει να «τα προλαβαίνει όλα» δεν σημαίνει ότι ζει καλύτερα από εσένα. Μάθε να αναγνωρίζεις τι δουλεύει στη δική σου πραγματικότητα και να το τιμάς.
3. Μίλα για τα συναισθήματά σου
Οι ενοχές γίνονται πιο βαριές όταν τις κρατάς μέσα σου. Μοιράσου τις με μια φίλη, με τον σύντροφό σου ή με μια ομάδα άλλων μαμάδων. Το να ακούσεις ότι και οι άλλες νιώθουν το ίδιο είναι απίστευτα λυτρωτικό.
4. Δώσε αξία στον χρόνο, όχι στην ποσότητα
Δεν έχει σημασία πόσες ώρες περνάς με το παιδί, αλλά πώς τις ζεις. Ένα δεκάλεπτο που είσαι πλήρως παρούσα, χωρίς κινητό και αποσπάσεις, αξίζει περισσότερο από ώρες που σπαταλιούνται με το μυαλό αλλού.
5. Φρόντισε τον εαυτό σου
Μια μαμά που τρέχει συνεχώς χωρίς να κοιμάται, χωρίς να ξεκουράζεται, χωρίς μια στιγμή για ό,τι αγαπά, θα νιώθει πάντα ότι δεν κάνει αρκετά. Η φροντίδα του εαυτού δεν είναι πολυτέλεια· είναι προϋπόθεση για να μπορείς να δίνεις αγάπη.
Το πιο σημαντικό μήνυμα
Η ενοχή είναι ένα συναίσθημα που προέρχεται από την αγάπη. Αν δεν νοιαζόσουν, δεν θα ανησυχούσες τόσο. Αλλά η αγάπη δεν χρειάζεται ενοχές για να εκφραστεί. Χρειάζεται αποδοχή, κατανόηση και χώρο για να ανθίσει.
Το παιδί σου δεν σε θέλει αλάνθαστη. Σε θέλει εκεί, δίπλα του, με την αγκαλιά σου ανοιχτή. Και όσο πιο γρήγορα αφήσεις πίσω σου τις ενοχές, τόσο πιο ανάλαφρα θα ζεις τη μητρότητα που ήδη δίνεις: αληθινή, τρυφερή, δική σου.
