Νομίζουμε ότι αν τα παιδιά δουν τη μαμά να λυγίζει, θα τρομάξουν ή θα νιώσουν ότι πρέπει να τη φροντίσουν...
Εργαζόμενη μαμά
Αν δεν πάμε στη δουλειά, γινόμαστε «αναξιόπιστες». Αν το στείλουμε σχολείο, γινόμαστε «ανεύθυνες». Αν ζητήσουμε βοήθεια, γινόμαστε «ανίκανες».
Υπάρχει μια ιδιαίτερη κόπωση που δεν φαίνεται. Μια σιωπηλή εξάντληση που δεν έχει να κάνει με το σώμα, αλλά με την ψυχή
Η σύγχρονη κουλτούρα, που εξυμνεί τη «γυναίκα-πολυεργαλείο», συντηρεί μια μη ρεαλιστική προσδοκία
Η εργαζόμενη μαμά θα μπορεί να δουλεύει όλο τον χρόνο Δευτέρα με Πέμπτη, 10 ώρες ημερησίως, και την Παρασκευή να μένει σπίτι με το παιδί
Αυτό το «ταυτόχρονα» είναι ακριβώς αυτό που μας συνθλίβει ψυχολογικά...
Αν υπάρχει μια λέξη που σχεδόν όλες οι μαμάδες αναγνωρίζουν με το πρώτο, αυτή είναι η «ενοχή»...
Αυτό που θέλω να δώσω στην κόρη μου δεν είναι μια μητέρα που διαβάζει κάθε απάντηση από το internet, αλλά μια μαμά που τη βλέπει, την ακούει και είναι εκεί
Ειδικά για τις γυναίκες, που συνήθως αναλαμβάνουν περισσότερους ρόλους και ευθύνες, είναι πολύ εύκολο να περάσουν τα όρια και να φτάσουν σε σημείο σωματικής και ψυχικής εξάντλησης!
Ποτέ δεν είναι αργά για κάτι αν το θες πραγματικά! Χίλια μπράβο στην κυρία Δήμητρα!
