Τα παιδιά μιμούνται. Και το καλό και το κακό... Τι θα τους διδάξουμε;
Προσωπικές μαρτυρίες
Πόσο πιο δύσκολη θα ήταν η ζωή χωρίς εκείνες...
Κάθε φορά που σωπαίνεις, κάτι μένει μετέωρο. Κάτι που δεν ειπώθηκε, που δεν λύθηκε, που απλώς κρύφτηκε «κάτω από το χαλί» μέχρι την επόμενη φορά
Έχει συμβεί σε πολλούς μας να εμπιστευτούμε τον λάθος άνθρωπο και ίσως όχι μόνο μια φορά...
Καθόμαστε στον καναπέ, εκεί που κάποτε μαζευόταν όλη η οικογένεια, και αναρωτιόμαστε: «Τι κάνουμε τώρα;»
Όχι επειδή δεν σε αγαπούν, όχι επειδή δεν σε εκτιμούν, αλλά επειδή τους έμαθες να πιστεύουνε ότι εσύ δεν έχεις ανάγκη
Αν ένα παιδί θέλει να προσπαθήσει δεν πρέπει να του κόβουμε την φόρα.
Αν κάνει λάθος δεν πρέπει να φέρνουμε την καταστροφή.
Αν θέλει να μας δείξει τον δικό του τρόπο δεν πρέπει να τον απορρίπτουμε.
Εμείς, πάντως, το διαβάσαμε και δακρύσαμε... Ο τρόπος που αγαπάει ένα παιδί, δεν συγκρίνεται με τίποτα!
Ο ρόλος του είναι να βοηθήσει το παιδί του να βρει τον δικό του δρόμο...
Πίσω από το «οικιακά» κρύβεται μια μαμά που τρέχει 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες τη βδομάδα. Μια γυναίκα που αξίζει να νιώθει περήφανη.
