Στις μέρες μας, η έννοια του «καλού γονιού» έχει ταυτιστεί με το «να μην λείψει τίποτα από το παιδί»
.jpg)
Ψυχολογία
Οι συνήθειες που καλλιεργούμε στο σπίτι και ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας τα επηρεάζουν πολύ περισσότερο απ' όσο νομίζουμε!
Σε πολλά σπίτια η πιο συχνή φράση που ακούγεται από τα παιδιά δεν είναι «παίζω» ή «σκέφτομαι», αλλά «βαριέμαι»
Κι όμως, τα παιδιά δεν χρειάζονται τιμωρίες και φωνές για να πειθαρχήσουν!
Οι κόρες μας «επιτρέπεται» να είναι λυπημένες, φοβισμένες, τρυφερές... Οι γιοι μας, όμως;
Κάθε καλοκαίρι οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με αυτό το γνωστό δίλημμα...
Υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές που, χωρίς να το θέλουμε, αφήνουμε στο παιδί μας σημάδια που χαράζονται βαθιά στην ψυχή του
Όταν πίσω από αυτό το «τέλειο παιδί» κρύβεται άγχος, φόβος και η αγωνία να μην κάνει λάθος...
Συχνά νιώθεις σαν να παρακολουθείς απ’ έξω ένα έργο με εναλλαγές σκηνών που δεν καταλαβαίνεις πάντα — όμως η παρουσία σου είναι η σταθερά που χρειάζεται το εφηβάκι σου
Μερικές λέξεις – ακόμη κι αν ειπωθούν χωρίς πρόθεση να πληγώσουν – μπορεί να αφήσουν βαθιές «γρατζουνιές» στις ψυχές τους
