Δεν ζητάμε πολλά - ζητάμε χώρο. Ανάσα. Να μπορούμε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας χωρίς να απολογούμαστε.
Κουρασμένη μαμά
Πού σταματά το ένα και πού αρχίζει το άλλο; Και πιο το πιο σημαντικό: μπορεί μια μαμά πραγματικά να προλάβει και τα δύο;
Είναι μια απόφαση ζωής. Μια απόφαση καρδιάς.
Πότε η κούραση είναι σημάδι ότι έχεις φτάσει στα όριά σου;
Ελεύθερος χρόνος. Δύο λέξεις που, αν είσαι μαμά, ακούγονται σαν αστικός μύθος. Σαν τη χαμένη Ατλαντίδα!
Αν νιώθεις πως ο μεταβολισμός σου έχει πατήσει «παύση», δεν είσαι η μόνη. Πολλές μαμάδες βιώνουν το ίδιο ακριβώς με σένα!
Δεν είναι ότι δεν τα κάνει σωστά - είναι ότι δεν τα κάνει... όπως εγώ!
Η απάντηση είναι πάντα η ίδια, και την λέω με όλη μου την ψυχή:
«Είμαι μαμά. Μαμά πλήρους απασχόλησης. Και είμαι περήφανη γι’ αυτό!»
Πριν ανοίξεις το στόμα σου για να κρίνεις τη μαμά σου αυστηρά, σκέψου πόσο πόνεσε, πόσα δάκρυα έριξε, πόσες θυσίες έκανε για σένα...
Στην Ελλάδα του 2025, η ερώτηση δεν είναι πια ρητορική: Ποιος μεγαλώνει τα παιδιά μας; Οι γονείς ή… οι γιαγιάδες;
